Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II odbyła się konferencja „Rozumieć młodzież: współczesne wyzwania i ich konteksty w perspektywie interdyscyplinarnej”.
Podczas całodniowej sesji przygotowanej przez Instytut Nauk Socjologicznych KUL oraz lubelski oddział Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, rozmawiano o kondycji pokolenia „Z”, wrażliwego, ale też podatnego na krytykę i w razie trudności skłonnego do rezygnacji, stąd coraz częściej nazywanego pokoleniem „płatków śniegu”. Szczególną częścią spotkania była prezentacja raportu „Młodzież w kontekstach współczesnych. Rodzina. Czas. Szkoła. Kościół i katecheza”, przygotowanego przez prof. Wiolettę Szymczak i ks. dr. Tomasza Adamczyka. Naukowcy z Katedry Socjologii Kultury, Religii i Partycypacji Społecznej KUL przebadali 1003 maturzystów archidiecezji lubelskiej z ponad 35 losowo wybranych liceów i techników. Ankiety zawierające ponad 30 pytań dotyczyły m.in. sensu życia i hierarchii wartości, postrzegania rodziny i rówieśników, szeroko pojętej komunikacji, codziennych problemów i trosk, a także wiary i praktyk religijnych oraz udziału w lekcjach religii i zaangażowania w życie Kościoła. Raport zaprezentowali prof. Grzegorz Adamczyk (perspektywa socjologiczna) oraz ks. prof. Wiesław Przygoda (perspektywa pastoralna).
Profesor Adamczyk użył metafory barometru i podkreślił, że „młodzież stanowi barometr zmian ludzi dorosłych”. W wystąpieniu zwrócił uwagę na cztery obszary przeprowadzonych badań: sens życia, wiarę, grupy oddziaływania i Kościół. Przywołując dane, zauważył, że dla ponad 50% ankietowanych kluczową wartością jest miłość, a tuż za nią przyjaźń i rodzina. Wartości materialne, ale też wykształcenie i dobra praca, znalazły się na końcu piramidy wartości. Wśród problemów większość młodych wskazała na samotność, poczucie braku nadziei i liczne uzależnienia. Jeśli chodzi o wiarę, to 21% badanych określiło się jako głęboko wierzący, 46% jako wierzący i 28% jako niewierzący. Aż 58% ankietowanych odpowiedziało, że źródłem ich wiary jest rodzina. W grupach odniesienia młodzi wskazywali na rówieśników i przyjaciół, ale ponad 80% z nich przyznało, że najbardziej zależy im na relacji z matką i u niej właśnie będą szukać pomocy w trudniej sytuacji. Więź młodzieży z Kościołem określa przede wszystkim tradycja rodzinna (45%), w znacznie mniejszym stopniu przynależność osobista (22%).
Podejmując problem wyzwań pastoralnych, ks. prof. Przygoda zwrócił uwagę, że współczesne czasy naznaczone są wielkimi zmianami i rewolucją kulturową. Ważne, by budować w nich światopogląd młodzieży w oparciu o pełen zaufania dialog, przez roztropne towarzyszenie jej także na drogach wiary. Bezcennym jest tu tworzenie rówieśniczych środowisk żywej wiary, w których akcent kładzie się na parametr przeżyciowy, ale też na działania charytatywne, które stanowią element preewangelizacji. /buk
O tym, że śpiewanie w chórze to dzielenie się talentem z innymi i dawnie im siebie, mówił kaznodzieja, a jednocześnie były członek Chóru KUL, ks. dr Dominik Koperski podczas odprawianej w kościele akademickim Mszy św. inaugurującej uroczystości jubileuszowe chóru uniwersyteckiego. „Śpiewanie to rzecz miłości” – podkreślił. Oznacza to, że kulowski chór już od wieku rozsiewa nie tylko piękno zapisane w muzyce, ale i miłość.
To zaś, że śpiew, zwłaszcza chóralny, jest nie tylko elementem kultury, ale rzeczywistością wspólnototwórczą, która łączy i jednoczy – zaakcentował prorektor KUL ks. prof. Mirosław Sitarz w wystąpieniu otwierającym ciąg przemówień w pierwszej części gali jubileuszowej w głównej auli uniwersytetu. Zauważył też i uwypuklił fakt, iż od początku, czyli od 100 lat, chór Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II jest wielkim skarbem i wizytówką uczelni, miasta i ojczyzny – jest piewcą i propagatorem polskiej kultury narodowej i religijnej. Ten motyw przewijał się w większości wypowiedzi, które wygłosili przybyli na uroczystość goście: p. Kacper Sakowicz – szef gabinetu politycznego ministra kultury i dziedzictwa narodowego, w którego imieniu przemawiał, p .Mariusz Banach – zastępca prezydenta miasta Lublin ds. oświaty i wychowania oraz p. Monika Mielko-Remiszewską - prezes Polskiego Związku Chórów i Orkiestr Oddział Lublin. W wystąpieniach, oprócz wspomnianego wątku, padały także gratulacje i wyrazy „szczerego podziwu dla kunsztu” stuletniego jubilata. Zauważając, że „w muzyce odbija się cały powab naszej cywilizacji”, chwalono kulowski chór za jego wkład w budowanie wysokiej kultury i odpowiednio ukierunkowanej cywilizacji.
Pasterz odważny i niezłomny w wierze, człowiek walczący z fałszywymi oskarżeniami, obrońca fundamentów cywilizacji chrześcijańskiej, gotowy do dialogu nawet z tymi, którymi inni pogardzali. Tak wspominał dziś kard. Dukę podczas jego pogrzebu w praskiej katedrze abp Graubner. „Wzruszające było widzieć mężczyzn, którzy choć twierdzili, że są niewierzący, to prosili go o błogosławieństwo” – wspominał aktualny Prymas Czech.
Mszę pogrzebową w katedrze św. Wita odprawił prymas Czech, praski arcybiskup Jan Graubner, natomiast ostatnie obrzędy poprowadził abp Jude Thaddeus Okolo, nuncjusz apostolski w Czechach. Podczas liturgii zabrzmiało Requiem b-moll, op. 89 Antoniego Dvořáka. Dary do ołtarza przyniósł jeden ze współwięźniów kard. Dominika Duki. Nad jego trumną zabrzmiała też modlitwa w języku ormiańskim, a po hebrajsku odśpiewano Psalm XVI. Był to wymowny wyraz sympatii, jaką cieszył się zmarły purpurat wśród Ormian i Żydów.
Pasterz odważny i niezłomny w wierze, człowiek walczący z fałszywymi oskarżeniami, obrońca fundamentów cywilizacji chrześcijańskiej, gotowy do dialogu nawet z tymi, którymi inni pogardzali. Tak wspominał dziś kard. Dukę podczas jego pogrzebu w praskiej katedrze abp Graubner. „Wzruszające było widzieć mężczyzn, którzy choć twierdzili, że są niewierzący, to prosili go o błogosławieństwo” – wspominał aktualny Prymas Czech.
Mszę pogrzebową w katedrze św. Wita odprawił prymas Czech, praski arcybiskup Jan Graubner, natomiast ostatnie obrzędy poprowadził abp Jude Thaddeus Okolo, nuncjusz apostolski w Czechach. Podczas liturgii zabrzmiało Requiem b-moll, op. 89 Antoniego Dvořáka. Dary do ołtarza przyniósł jeden ze współwięźniów kard. Dominika Duki. Nad jego trumną zabrzmiała też modlitwa w języku ormiańskim, a po hebrajsku odśpiewano Psalm XVI. Był to wymowny wyraz sympatii, jaką cieszył się zmarły purpurat wśród Ormian i Żydów.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
