Reklama

Świadkowie w habitach

Dzień życia konsekrowanego jest okazją do refleksji nad darem życia poświęconego Bogu.

Niedziela lubelska 5/2023, str. VI

Ewa Pankiewicz

Ojciec Otto Katto przez wiele lat prowadził animacje misyjną wśród młodzieży

Ojciec Otto Katto przez wiele lat prowadził animacje misyjną wśród młodzieży

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Najbardziej znanym zakonnikiem na świecie jest jezuita papież Franciszek. Przed nim ostatnim mnichem, który zasiadał na tronie św. Piotra, był benedyktyn Grzegorz XVI (1831-46). W historii naszej diecezji mamy jedynego jak dotychczas biskupa zakonnika, obecnego sufragana bp. Józefa Wróbla ze Zgromadzenia Księży Sercanów. Księży i braci zakonnych znajdziemy w naszej diecezji w niewielu miejscowościach, najwięcej w Lublinie. Spotkamy ich w Chełmie i Kazimierzu Dolnym (franciszkanie reformaci), Stoczku (parafia Czemierniki, franciszkanie konwentualni), Nałęczowie (salwatorianie), Lubartowie (kapucyni) i Pliszczynie (sercanie). W samym Lublinie zakonnicy prowadzą sześć parafii. Znacznie więcej jest klasztorów, wśród których prym wiodą od dawna obecni w mieście dominikanie, kapucyni, salezjanie i karmelici. Jest też kilka domów zakonnych zakładanych ze względu na studia na KUL, m.in. werbiści i redemptoryści. Podobnie jest z siostrami zakonnymi, których klasztory i domy znajdują się w większości w Lublinie, choć nie brak ich także w mniejszych miejscowościach, np. służebniczki starowiejskie w Kłodnicy, salezjanki w Garbowie, serafitki w Kaniem czy benedyktynki w Puławach. Jedynym zgromadzeniem kontemplacyjnym w naszej diecezji są karmelitanki bose z klasztoru w podlubelskim Dysie. Siostry zakonne zwykle spotykamy w ich posłudze na rzecz parafii. Pracują jako zakrystianki i katechetki, czasem prowadzą kuchnie na plebaniach. Mniej widoczna, ale za to bogata w dzieła miłosierdzia jest służba sióstr na rzecz najuboższych i chorych. Jedną z najdłuższych historii ma zakład rehabilitacyjny dla niewidomych kobiet w Żułowie (parafia Kraśniczyn), prowadzony od 1939 r. przez siostry franciszkanki służebnice Krzyża. To drugi obok Lasek pod Warszawą ośrodek powstały z inspiracji założycielki zgromadzenia bł. Róży Marii Czackiej. Równie piękne karty zapisane są w dziejach Domu Pomocy Społecznej w Jadwinowie pod Lubartowem, kierowanym przez siostry felicjanki. Na początku ubiegłego wieku funkcjonował tam sierociniec założony przez bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego, później zamieniony przez siostry na dom pomocy dla przewlekle chorych kobiet. W Bychawie siostry albertynki utrzymują od niemal 40 lat Dom Opieki im. św. Brata Alberta dla kobiet, placówkę, która zapewnia całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym i w podeszłym wieku. Dom powstał jako wotum wdzięczności lubelskiego Kościoła po wizycie św. Jana Pawła II w naszej diecezji w 1987 r. Na długiej liście zakonnej służby znajdziemy także liczne przedszkola, które cieszą się zasłużoną renomą wśród rodziców. Życie zakonne kojarzy się również z misjami; niektóre zgromadzenia mają głównie taki charyzmat. Tak jest w przypadku Sióstr Białych Misjonarek Afryki. Do tej wspólnoty dołączyła w ubiegłym roku po ślubach wieczystych s. Anna Wójcik z parafii w Kaniem, najmłodsza stażem misjonarka z naszej diecezji. Dziś służy w Lilongwe w afrykańskim Malawi. Habit Ojców Białych przywdział też o. Adam Choma z parafii św. Marii Magdaleny w Łęcznej, który od kilku lat pracuje w Burkina Faso. Mozaikę zakonną w naszej diecezji uzupełniają siostry i bracia z innych kontynentów, którzy goszczą u nas zwykle czasowo. Dominują ci z Afryki za sprawą Sióstr i Ojców Białych. Pochodzący z Ugandy o. Otto Katto przez wiele lat prowadził skuteczną animacje misyjną wśród młodzieży. Święty Jan Paweł II ustanawiając w 1987 r. Dzień Życia Konsekrowanego 2 lutego, chciał podkreślić rolę osób zakonnych jako świadków Bożej obecności. Nasza modlitwa o powołania zakonne może to świadectwo wzmacniać.

Bracia i siostry Przy chorych i dzieciach Na misjach

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2023-01-24 11:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bóg dziś daje człowiekowi znaki swej obecności

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Adobe Stock

Rozważania do Ewangelii Mt 12, 38-42.

Poniedziałek, 21 lipca. Dzień powszedni albo wspomnienie św. Wawrzyńca z Brindisi, prezbitera i doktora Kościoła albo wspomnienie św. Apolinarego, biskupa i męczennika
CZYTAJ DALEJ

Śladem świętej z Magdali

Niedziela Ogólnopolska 30/2021, str. 16

[ TEMATY ]

św. Maria Magdalena

Maria z Magdali

pl.wikipedia.org

Piero di Cosimo, Maria Magdalena

Piero di Cosimo, Maria Magdalena

O Marii z Magdali wiemy jedynie tyle, że Jezus wkroczył w jej życie, uwalniając ją od siedmiu złych duchów. Owa liczba podkreśla wielki ciężar, który zdjął z niej Zbawiciel, i niezwykłą przemianę, jaka w niej nastąpiła.

Maria Magdalena, a raczej Maria z Magdali, bo tak naprawdę po imieniu świętej Ewangelia wspomina miejscowość, z której owa kobieta pochodziła. Czyni tak, by odróżnić ją od innych Marii, które wspominane są w jej tekstach, poczynając od Matki Jezusa. Imię Maria było bowiem równie popularne w czasach biblijnych jak dziś. My posługujemy się jego greckim brzmieniem. W języku aramejskim wymawiano je jako „Mariam”, zaś po hebrajsku „Miriam”. Jak zatem zwracano się do naszej bohaterki? Pewnie zależało to od sytuacji i od tego, kto ją spotykał. Dla nas jej imię zostało zachowane w grece, gdyż w tym języku spisano teksty natchnione Nowego Testamentu. Nie jest też jednoznaczna treść, która kryje się pod tym imieniem. Może ono określać gorycz lub smutek, a także odpowiadać słowu „pani”. Może również oznaczać przyczynę radości lub ukochaną (przez Jahwe). To ostatnie znaczenie jest dość niepewne i opiera się na związkach z egipskim słowem mrjt – ukochana. Które z nich wiąże się z kobietą, o której opowiada Ewangelia? Czy znajdziemy jedno właściwe, czy też wszystkie po trochu oddają dzieje jej życia: te związane z goryczą i bólem doświadczenia zła, te naznaczone radością uwolnienia z sideł szatana, i te, w których odnalazła głębię i piękno miłości Boga? Tu pozostawmy każdemu miejsce na własną odpowiedź.
CZYTAJ DALEJ

Bogucki zostanie szefem Kancelarii Prezydenta; Andruszkiewicz jego zastępcą

2025-07-22 07:14

[ TEMATY ]

Karol Nawrocki

Karol Porwich/Niedziela

Prezydent elekt Karol Nawrocki poinformował w poniedziałek, że szefem Kancelarii Prezydenta RP będzie Zbigniew Bogucki, a jego zastępcą zostanie Adam Andruszkiewicz; obaj są posłami PiS i byli zaangażowani w kampanię prezydencką Nawrockiego.

Nawrocki w Telewizji Trwam zwrócił uwagę, że Bogucki to adwokat, prawnik i bardzo doświadczony urzędnik oraz bardzo dobry wojewoda zachodniopomorski. Dodał, że Bogucki był głęboko zaangażowany w jego kampanię wyborczą. - Pan Zbigniew Bogucki będzie szefem mojej kancelarii, bardzo się z tego cieszę, to też człowiek z mojego pokolenia czterdziestolatków - powiedział Nawrocki.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję