Wydarzenie jest obchodzone od wieków, a upamiętnia odnalezienie cudownej ikony Matki Bożej Łaskawej, która została ukryta przez cystersów podczas wojen husyckich.
Zamurowana w drewnianej skrzyni pod posadzką zakrystii, przeleżała w zapomnieniu blisko 200 lat. W tym roku minęła 400. rocznica odnalezienia cudownego wizerunku, któremu towarzyszył niezwykły promień światła. To właśnie on wskazał robotnikom miejsce ukrycia tego bezcennego skarbu. Okazało się, że drewniana skrzynia rozpadła się, ikona jednak była nietknięta. Powróciła do ołtarza głównego, gdzie znowu mogła odbierać cześć wiernych.
Rocznica
Dla upamiętnienia tego wydarzenia i tak zacnego jubileuszu, obchody tegorocznego Święta Światła miały bardzo uroczystą oprawę. Obraz można było nawiedzić w zakrystii, w miejscu jego odnalezienia. Przez cały dzień wierni i pielgrzymi mogli modlić się przed cudownym wizerunkiem. Pomimo chłodu, nie brakowało osób, które chciały Matce Bożej Łaskawej przedstawić swoje prośby.
O godz. 17 ikona Maryi została przeniesiona przez strażaków do bazyliki w uroczystej procesji. Następnie Eucharystii przewodniczył bp Andrzej Siemieniewski. We wprowadzeniu do Mszy św. ks. Marian Kopko, kustosz sanktuarium, przypomniał wydarzenia sprzed wieków. Podkreślił, że miejsce to jest głównym sanktuarium diecezji, które co roku nawiedzają tysiące pielgrzymów nie tylko z Polski, ale i z całej Europy. Materialnym znakiem jubileuszu jest zakończenie remontu domu pielgrzyma w Krzeszówku.
Rola światła
Reklama
W homilii bp Siemieniewski podkreślił, że światło w życiu człowieka odgrywa ogromną rolę, ono rozświetla różne mroki życia. Przypomniał też, że Chrystusa, który przychodzi, ukazuje się światu jako światło. – To wszystko pomaga nam zrozumieć wydarzenia sprzed 400 lat. Ta historia odnalezienia ikony pozwala nam również odczytać zamysł Boga, jaki On ma w stosunku do człowieka. Przecież człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, ma on być ikoną Boga – podkreślił bp Andrzej. Zauważył, że dramat grzechu sprawił, że ten obraz został zniekształcony. Bóg zatem postanowił odbudować ten wizerunek, dokonał tego w Jezusie Chrystusie. Dobrze wiedziała o tym Maryja, która w swoim Magnificat wyśpiewała tę prawdę. – Maryja uczy nas, co znaczy odnaleźć ikonę w swoim sercu, ikonę pełnienia woli Bożej. To w naszym życiu dokonuje się przez sakrament chrztu i posłuszeństwo Ewangelii – mówił.
Wspomniał też o nauczaniu Jana Pawła II, w którym pojawiał się temat ikony, także tej krzeszowskiej. Papież mówił, że każdą ewangeliczną scenę związaną z Maryją można przyjąć za ikonę, czy to będzie ikona zwiastowania, narodzenia Jezusa, scena pod krzyżem czy wniebowzięcie. – Te sceny można przyjąć za ikony chrześcijańskiej kontemplacji. Pomaga nam w tym modlitwa różańcowa, adoracja Najświętszego Sakramentu, chwile poświęcone Bogu, by utkwić wzrok w ewangelicznej scenie i rozpoznać tam tajemnicę, aż ujrzy się Boski blask – podkreślił ksiądz biskup.
Po Eucharystii wierni mogli oddać cześć wizerunkowi Matki Bożej Łaskawej.
Jest szansa, że w tym roku zostanie otwarty dom pielgrzyma.
Trwają intensywne prace przy modernizacji starej plebanii przy kościele św. Wawrzyńca, która przyjmować będzie gości przyjeżdżających m.in. do Krzeszowa. – Krzeszówek to prawdopodobnie kolebka krzeszowskiego sanktuarium. To tam przybyli najpierw benedyktyni, a następnie cystersi, którzy rozpoczęli budowę zespołu klasztornego – mówi Grzegorz Żurek, kierownik ds. sanktuarium.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
Jubileusz muzyków kościelnych odbył się w toruńskiej katedrze 22.11.2025
W obchodach ku czci św. Cecylii udział wzięli: chóry, organiści, kantorzy, dyrygenci i liderzy zespołów, śpiewacy oraz muzycy, którzy na co dzień posługują swoim śpiewem i grą w kościołach naszej diecezji. Wszystkich na uroczystości zaprosił ks. Maciej Kępczyński, przewodniczący Komisji Muzyki Kościelnej Diecezji Toruńskiej oraz dyrektor Studium Muzyki Kościelnej Diecezji Toruńskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
