Reklama

Wiara

Zrozumieć Mszę św.

Co oznaczają obrzędy wprowadzenia?

Pytanie czytelnika: Co oznaczają obrzędy wprowadzenia?

Niedziela Ogólnopolska 19/2022, str. VII

[ TEMATY ]

Eucharystia

Msza św.

Karol Porwich/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Bez zgromadzenia nie da się sprawować Eucharystii. Pierwsza faza celebracji eucharystycznej, nazwana terminem „obrzędów wprowadzenia”, ma za cel utworzenie z zebranych chrześcijan zgromadzenia kościelnego, czyli grupy organicznie zjednoczonej, owej autentycznej manifestacji misterium Kościoła, która oddaje się celebrowaniu „pamiątki” swego Pana jako autentycznego obrazu misterium Kościoła, który jest gotowy celebrować „pamiątkę” swego Pana. (...) Figura kapłana jako przewodniczącego zgromadzenia jest znakiem obecności Chrystusa pośród tych, którzy są zgromadzeni w Jego imię.

Znak obecności Chrystusa jest zatem dwojaki: znak zgromadzenia (Mt 18,20nn): „Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” oraz znak posługującego kapłana.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Chrystus jest tym, który przewodniczy, jednoczy, uświęca i prowadzi zgromadzenie, za pośrednictwem posługującego [ministra] przezeń powołanego i przez Kościół posłanego. (...)

Reklama

Na całość obrzędu składają się: śpiew wejścia, pozdrowienie kapłana, akt pokuty, hymn Gloria oraz modlitwa nazywana „kolektą”. Ten zespół czynów, gestów i modlitw ma na celu wyrazić uczucia, które ożywiają zgromadzenie: radość, braterska jedność, uznanie swoich grzechów oraz prośba o miłosierdzie Boże, uwielbienie, modlitwa błagalna. Jest to zgromadzenie wierzących w Chrystusa, które oddaje się celebrowaniu paschalnego zwycięstwa Chrystusa: nie może więc brakować śpiewu, który jednocześnie szczególnie sprzyja umacnianiu wewnętrznej jedności wszystkich obecnych.

Pozdrowienie kapłana pozwala szybko nawiązać bezpośredni kontakt pomiędzy nim, który przewodniczy, a całym zgromadzeniem, dając zarazem początek dialogowi, który rozwinie się potem podczas celebracji.

Pozdrowienie ma charakter typowo chrześcijański, ale także ludzki, serdeczny, nie urzędowy, może więc ulegać zmianom. Forma klasyczna to: „Pan z wami” – można go traktować jako akt wiary w „chrześcijańską naturę” zgromadzenia oraz zachętę do przyjęcia tego do wiadomości – i na tę formę lud odpowiada, zgodnie z przepisami: „I z duchem twoim”, uznając w kapłanie szczególną obecność Ducha Chrystusa.

Potem następują słowa wprowadzenia, odnoszące się do szczególnego aspektu misterium Chrystusa, przedmiotu celebracji. Mamy więc tutaj akt pokuty, który posiada wielką wagę. Składa się z wezwania do uznania swoich grzechów, chwili ciszy lub skupienia, z wezwań skierowanych do osoby Jezusa, z prośby o przebaczenie. Jest to celebracja krótka, lecz intensywna, w której łączą się szczere i skruszone uznanie naszej kondycji grzeszników oraz jednomyślna i ufna prośba do miłosiernej dobroci Boga. (...)

W niedziele (z wyjątkiem okresu Adwentu i Wielkiego Postu) oraz w święta śpiewa się lub recytuje Gloria [Chwała Bogu], starożytny hymn wychwalający, mocną aklamację, w której podnosi się wielkość i miłosierdzie Boga Ojca i Syna w jedności Ducha Świętego. Na zakończenie ma miejsce kolekta, czyli typowa modlitwa błagalna, związana bezpośrednio z celebracją danego dnia: wypowiadana przez kapłana po tym, jak wezwał on zgromadzenie do modlitwy, podejmowana jest przez wszystkich akceptujących „Amen”. (...) Ci, którzy się spóźniają, dopuszczają się afrontu wobec braci, jawią się niewrażliwi na wezwanie Boga, izolują się od wspólnoty, pozbawiają się momentu silnego doświadczenia eklezjalnego. Nie godzi się spóźniać na spotkanie tak wielkiej wagi..

2022-04-29 10:59

Oceń: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież na cmentarzu ofiar I wojny światowej

[ TEMATY ]

Msza św.

Grzegorz Gałązka

Wraz biskupami polowymi z całego świata papież Franciszek odprawi dziś Mszę św. w mauzoleum Fogliano di Redipulgia (ok. 30 km od Triestu), w intencji ofiar I wojny światowej i konfliktów zbrojnych toczących się obecnie na świecie. Liturgia rozpoczęła się o godz. 10.

Cmentarz położony w północno wschodnich Włoszech jest miejscem spoczynku ponad 100 tysięcy żołnierzy poległych w I wojnie światowej podczas krwawych walk nad Soczą. W tym rejonie przebiegała linia frontu w wojnie pomiędzy Włochami i siłami austriacko-węgierskimi. Po przystąpieniu Włoch do wojny w 1915 r. miało miejsce na tamtym terenie 12 wielkich bitew, które pochłonęły setki tysięcy zabitych i rannych.
CZYTAJ DALEJ

Ciepło kurtki, ciepło serca – o dawaniu i dzieleniu się w czasie zimy

2025-09-30 20:44

[ TEMATY ]

ciepło kurtki

ciepło serca

dawanie

dzielenie się

czas zimy

Materiał sponsora

Kurtka zimowa nie jest tylko elementem garderoby – to symbol troski o siebie i swoich bliskich

Kurtka zimowa nie jest tylko elementem garderoby – to symbol troski o siebie i swoich bliskich

Zima to czas, w którym szczególnie odczuwamy potrzebę ciepła. Grube kurtki, szaliki i rękawiczki stają się codziennymi towarzyszami drogi, chroniąc nas przed mrozem i zimnym wiatrem. Kurtka zimowa nie jest tylko elementem garderoby – to symbol troski o siebie i swoich bliskich. W chrześcijańskim spojrzeniu możemy dostrzec w niej również przypomnienie o tym, że każdy człowiek potrzebuje ochrony, zarówno fizycznej, jak i duchowej. Tak jak dbamy o ciepło ciała, tak też powinniśmy troszczyć się o ciepło serca i relację z Bogiem.

Ewangelia przypomina nam słowa Jezusa: „Byłem nagi, a przyodzialiście Mnie” (Mt 25,36). Ten fragment uświadamia nam, że każdy dar, nawet tak prosty jak ciepłe ubranie, ma ogromną wartość w oczach Boga. Dając komuś kurtkę, której już nie nosimy, albo kupując nową dla potrzebującego, nie przekazujemy jedynie tkaniny i zamka błyskawicznego. Przekazujemy ciepło, nadzieję i poczucie godności. W tym sensie kurtka zimowa staje się nie tylko odzieżą, ale także narzędziem budowania wspólnoty i praktycznym świadectwem miłości bliźniego. To właśnie w takich gestach realizujemy chrześcijańskie powołanie do troski o słabszych.
CZYTAJ DALEJ

Różaniec z Aniołami - tajemnice światła

2025-10-01 20:54

[ TEMATY ]

różaniec

Anioł Stróż

Karol Porwich/Niedziela

Modlitwa różańcowa jest wzniesieniem serca do Boga, który przychodzi, aby zbawiać człowieka. Modlitwa różańcowa - jak przypominał nam Ojciec Święty Jan Paweł II - jest modlitwą kontemplacyjną.

Gdy Jezus został ochrzczony, otworzyły się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica na Niego, a głos z nieba mówił: "Ten jest Mój Syn Umiłowany, w którym mam upodobanie", i te same słowa dotyczą każdego ochrzczonego dziecka, bowiem chrzest czyni nas dziećmi Bożymi, a obrzędowi temu towarzyszą Aniołowie, którzy stoją na straży życia. I tak Anioł oznajmił matce Samsona, iż Bóg da jej syna, który wyzwoli Izraelitów z ręki Filistynów. Również Anioł Gabriel zwiastuje Zachariaszowi, że jego żona pocznie syna Jana Chrzciciela, a Najświętszej Maryi Niepokalanej oznajmia, że będzie Matką Syna Bożego.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję