"Orędzie Fatimy jest wezwaniem do nawrócenia, apelującym do ludzkości, aby nie była w służbie «Smoka», którego «ogon zmiata trzecią część gwiazd nieba: rzucił je na ziemię» (Ap 12, 4). Ostatecznym celem człowieka jest Niebo, jego prawdziwy dom, gdzie Ojciec niebieski w swej miłosiernej miłości oczekuje wszystkich. Bóg chce, ażeby nikt się nie zgubił; dlatego dwa tysiące lat temu zesłał na ziemię swego Syna, aby «szukać i zbawić to, co zginęło» (Łk 19, 10). On zbawił nas przez swoją śmierć na krzyżu; niech ten Krzyż nie będzie dla nikogo daremny! Jezus umarł i zmartwychwstał, aby być «pierworodnym między wielu braćmi» (Rz 8, 29)" - powiedział wtedy Ojciec Święty w kazaniu podczas Mszy św. beatyfikacyjnej.

Na zakończenie tamtego obrzędu ówczesny sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kard. Angelo Sodano oznajmił, że papież postanowił ujawnić treść trzeciej tajemnicy fatimskiej, znanej dotychczas tylko kolejnym Następcom św. Piotra i kilku jego najbliższym współpracownikom.

Publiczne udostępnienie tej najbardziej tajemniczej części orędzia fatimskiego, wokół którego nagromadziło się w ciągu dziesięcioleci mnóstwo najrozmaitszych domysłów, niekiedy najbardziej fantastycznych, nastąpiło 26 czerwca tegoż roku. Główną treścią tej tajemnicy jest wizja śmiertelnie zranionego ubranego na biało biskupa, padającego na ziemię. Zdaniem s. Łucji, która była naocznym świadkiem objawień, chodziło tu o Jana Pawła II, który w białych szatach rzeczywiście padł ofiarą zamachu na swoje życie, ale na szczęście przeżył tę próbę. I to właśnie on uznał w prawie 20 lat po tamtym zamachu, że nadszedł czas na ujawnienie tej tajemnicy.

Warto jeszcze dodać, że beatyfikowane w Fatimie rodzeństwo było najmłodszymi wyznawcami, wyniesionymi w czasach nowożytnych na ołtarze: Hiacynta zmarła w 1920, mając niespełna 10 lat, jej brat natomiast w chwili śmierci (w 1919) nie miał jeszcze 11 lat. Siostra Łucja zmarła 13 lutego 2005 w swym klasztorze w portugalskiej Coimbrze w wieku prawie 98 lat.