Reklama

Niedziela Przemyska

Duchowe córki biskupa Pelczara

Wśród licznych dzieł bp. Pelczara zgromadzenie sióstr sercanek zajmuje poczesne miejsce. Nosił je święty biskup głęboko w sercu, poświęcał im wiele uwagi, czasu i energii. Dziś to one niosą na cały świat chwałę Serca Jezusowego i wieść o biskupie z Przemyśla, który porywał młode dziewczyny do służby Chrystusowi.

Niedziela przemyska 5/2021, str. IV

[ TEMATY ]

Dzień Życia Konsekrowanego

Archiwum zgromadzenia

Powołanie do służby Bogu daje radość

Powołanie do służby Bogu daje radość

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Święty Józef Sebastian Pelczar znany jest jako wielki czciciel Maryi, a także Serca Jezusa. Maryję darzył specjalną czcią i miłością, obrał Ją sobie jako szczególną patronkę i orędowniczkę, Jej zawierzał swoje życie i posługiwanie, co znalazło również odzwierciedlenie w jego biskupim herbie i zawołaniu: Ave Maria. Miał też wielkie nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusa.

Korzenie zgromadzenia

Z obu tych miłości zrodziło się Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, powołane do istnienia przez ks. Pelczara w Krakowie. „Wasze zgromadzenie, powiedziałbym, bierze początek niejako z Maryi, a swą pełnię znajduje w Sercu Jezusa” – mówił św. Jan Paweł II 2 czerwca 1991 r. przy relikwiach św. bp. Pelczara w katedrze w Przemyślu. Formalne założenie zgromadzenia miało miejsce 15 kwietnia 1894 r., w dniu, w którym zgodnie z dawnym kalendarzem liturgicznym obchodzono święto Opieki św. Józefa. Współzałożycielką i pierwszą sercanką była bł. Klara Szczęsna.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Pierwsze kandydatki

Reklama

Już w rok po powstaniu zgromadzenia sióstr sercanek kandydatek tak przybywało, że pierwszy dom, znajdujący się w Krakowie przy ul. Świętego Krzyża, nie mógł pomieścić zgłaszających się dziewcząt. Zapotrzebowanie na pracę sióstr również było duże. Bardzo szybko pierwsze sercanki wyjechały do Lwowa, aby tam podjąć działalność apostolsko-wychowawczą wśród służących w przytulisku. Niebawem też grupa sióstr wyjechała do Zakopanego, by tam przyjść z pomocą ubogim i chorym w domach, zwłaszcza tym, którzy nie mieli wystarczającej opieki ze strony rodzin. Zgromadzenie rozrastało się szybko i siostry podejmowały posługę w nowych miejscach.

Rozwój zgromadzenia

Lata po II wojnie światowej były dla zgromadzenia – podobnie zresztą jak dla całego Kościoła w Polsce – okresem prób. Gdy siostry zostały usunięte z większości szpitali, szkół, przedszkoli i sierocińców, w których dotychczas służyły, rozpoczęły pracę w państwowych domach opieki społecznej oraz parafiach. Jako katechetki, kancelistki, zakrystianki, organistki i opiekunki parafialne starały się – i nadal to czynią – realizować sercański charyzmat. Skupia się on wokół tajemnicy Najświętszego Serca Pana Jezusa. W tym Sercu bowiem zawiera się prawda o nieskończonej miłości Boga do człowieka.

Reklama

Św. Józef Sebastian Pelczar głęboko odkrywał i przeżywał tę rzeczywistość w swoim osobistym życiu. Nic więc dziwnego, że wskazał ją swym duchowym córkom jako źródło ich duchowości i apostolskiego działania. W przemowie do sióstr w dniu założenia zgromadzenia tak mówił: „Służebnice Serca Jezusowego, waszym szczególnym zadaniem ma być praca nad rozszerzeniem nabożeństwa do Boskiego Serca. (...) dziś to nabożeństwo rozkrzewiło się szeroko po świecie, ale nie jest ono jeszcze tak gorącym i powszechnym, jak tego pragnie sam Zbawiciel i jak o to się troska Jego Oblubienica, Kościół Święty. Niechże tedy i waszym staraniem będzie, Służebnice Serca Jezusowego, za miłość niezmierzoną odwzajemniać się miłością bez ograniczenia i wynagradzać Panu te wszystkie zniewagi, jakie od tylu zaślepionych i niewdzięcznych ponosi, a nadto rozszerzać wedle sił cześć i miłość Serca Jezusowego”.

Te słowa, wypowiedziane ponad 125 lat temu, nie straciły swej aktualności. Poprzez nasz charyzmat jesteśmy więc zaproszone do nieustannej kontemplacji i zgłębiania tajemnicy Bożego Serca, do uwielbiania odwiecznej miłości Trójjedynego Boga i do takiego kształtowania swojego własnego serca, aby stało się podobne do Najświętszego Serca Jezusa. Nasza modlitwa ma za cel uwielbienie odwiecznej miłości Boga objawionej w Sercu Jezusa, jak również wynagrodzenie Mu zniewag i niewdzięczności, jakich doznaje od ludzi. Zewnętrznym znakiem tego, co jest treścią naszego życia i powołania, jest symbol Serca Jezusa wyhaftowany na szkaplerzu każdej siostry. Także hasło, którym pozdrawiamy się przy spotkaniu: „Chwała Najświętszemu Sercu Jezusowemu – Chwała na wieki” – ma nam o tym nieustannie przypominać.

To nieustannie odnawiane doświadczenie ukochania odwieczną miłością Bożego Serca wzywa nas, by dzielić się nią z innymi. Zapatrzone każdego dnia w Serce Jezusa – ciche i pokorne – chcemy nie tylko coraz lepiej Je poznawać na kartach Ewangelii, ale pragniemy głosić ją innym, podejmując różne formy działalności apostolskiej. W pełnionej służbie staramy się realizować dewizę pozostawioną nam przez bł. Matkę Klarę: „Wszystko dla Serca Jezusowego”.

Przez cały czas swojego istnienia zgromadzenie sióstr sercanek odczytuje na nowo swój charyzmat we współczesnym świecie.

Podziel się cytatem

Nowe drogi zgromadzenia

Reklama

Przez cały czas swojego istnienia zgromadzenie podejmuje to wezwanie, szukając wciąż nowych dróg jego realizacji, odczytując na nowo swój charyzmat we współczesnym świecie. Kontynuując duchowe dziedzictwo założycieli, szczególną troską otaczamy dziewczęta potrzebujące moralnej i materialnej opieki, prowadząc dom samotnej matki, bursy dla studentek. Troską naszą staramy się objąć także chorych i ubogich. Prowadzimy domy opieki, siostry pracują w szpitalach i innych placówkach medycznych, posługują również chorym w domach, wspomagając rodziny w opiece nad nimi. Troszczymy się o religijne wychowanie dzieci i młodzieży poprzez przekazywanie im prawd wiary katolickiej już od najmłodszych lat, prowadząc przedszkola oraz katechezę w szkołach. Służymy pomocą duszpasterską Kościołowi w parafiach i jego instytucjach.  

Jesteśmy zaproszone do nieustannej kontemplacji i zgłębiania tajemnicy Bożego Serca i do takiego kształtowania swojego własnego serca, aby stało się podobne do Najświętszego Serca Jezusa.

Podziel się cytatem

Świecka gałąź

Potrzeba właściwego przeżywania wiary i relacji z Bogiem w codzienności zapoczątkowała w naszym zgromadzeniu istnienie Sercańskiej Rodziny Świeckich. Gromadzi ona dorosłych, ale także młodzież i dzieci. Osobne dla każdej z grup programy formują nowych czcicieli Najświętszego Serca Jezusowego, jednocześnie ucząc i wychowując do przeżywania wiary we wspólnocie poprzez zaangażowanie w życie Kościoła lokalnego i powszechnego. Stąd jako te, które głoszą Bożą miłość w świecie, spotykamy się z nimi na wspólnej modlitwie. Często podejmujemy także działania mające na celu wsparcie potrzebujących, ubogacenie liturgii czy po prostu integrację, pozwalającą zrozumieć, że wspólnotę parafialną tworzy każdy z nas.

Ucząc się od Bożego Serca ogarniać swym sercem każdego człowieka, nie ograniczamy swojej działalności jedynie do obszaru ojczystej ziemi. Obecnie służymy także we Włoszech, Francji, Stanach Zjednoczonych, Argentynie i Boliwii oraz na Jamajce i Ukrainie. To „trwanie w szkole Serca Jezusowego” – bo również tak można określić duchowość sióstr sercanek – jest, według nauki św. J. S. Pelczara, zanurzeniem się w „ognisko miłości”, w „otchłań łask”, w „źródło wszelkich cnót”, które Bóg chce przelewać w nasze serca, aby czynić je podobnymi do swego Boskiego Serca.

2021-01-27 09:45

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nasze wspólne święto

Kiedyś myślałam, że dla sióstr zakonnych, zakonników i księży patrzenie na szczęśliwe małżeństwa i dzieci to raczej trudność niż radość. Wprawdzie wiedziałam, że takie powołanie daje szczęście, i że ci ludzie są bardziej radośni, spokojni i normalni niż średnia krajowa, ale sądziłam, że przy całym spełnieniu, które daje im ofiarowanie się Bogu na wyłączność, kontakt z rodzinami jest dla nich jednak pewnym krzyżem. I że taktowniej będzie nie rozwodzić się przy nich na takie tematy. Kiedy poznałam bliżej kilka takich osób, byłam często zaskoczona, że chętnie słuchają opowieści z cyklu „A moje dziecko to...”, pytają, proszą o zdjęcia i pięknie mówią o miłości. Chyba najważniejsze rzeczy o kochaniu męża i dzieci usłyszałam właśnie z ust ludzi, którzy teoretycznie są laikami w tej dziedzinie, bo nie mają w niej własnego doświadczenia. W sumie nic dziwnego – fachowcy od Pana Boga, który jest miłością, muszą być też fachowcami od miłości.
CZYTAJ DALEJ

Papież podarował polskiemu księdzu kielich i patenę

2025-07-13 11:55

[ TEMATY ]

Papież Leon XIV

Vatican Media

Na zakończenie historycznej Mszy św. w parafii św. Tomasza z Villanovy Papież Leon XIV przekazał w darze proboszczowi ks. Tadeuszowi Rozmusowi patenę i kielich mszalny jako narzędzia komunii.

„W tym momencie chciałbym przekazać drobny dar proboszczowi tej parafii papieskiej, przypominając w ten sposób naszą dzisiejszą celebrację" - powiedział Leon XIV przed udzieleniem błogosławieństwa końcowego.
CZYTAJ DALEJ

Warszawa: chłopczyk w Oknie Życia u loretanek

2025-07-13 15:51

[ TEMATY ]

Okno Życia

Caritas

W sobotni wieczór siostry loretanki z Warszawy znalazły w Oknie Życia noworodka. Chłopiec jest szóstym dzieckiem, które tam trafiło. „Na początku byłyśmy trochę w stresie, ale bardzo szybko przyszła wdzięczność za życie, które zostało uratowane” – mówi Radiu Watykańskiemu-Vatican News s. Wioletta Ostrowska CSL, asystentka generalna Zgromadzenia Sióstr Loretanek.

Okno Życia znajduje się w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr Loretanek w Warszawie. Po raz ostatni dziecko trafiło do tego miejsca w 2020 roku. „Mamy dość dużo alarmów, bo jest sporo fałszywych” – mówi nasza rozmówczyni. Tym razem jednak sygnał okazał się prawdziwy. „W godzinie Apelu Jasnogórskiego okazało się, że było zawiniątko w oknie życia, nie wiedziałyśmy co to jest, ale kiedy wyjęłyśmy, to był chłopczyk, w naszej ocenie wyglądający zdrowo, bardzo ładnie. Chłopczyk świeżo po urodzeniu” – opowiada s. Wioletta Ostrowska.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję