Reklama

Potwór naszego czasu

Duchowe kalectwo współczesnych czasów nakazuje szukać ratunku w pozornych wyzwoleniach.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Powietrze, woda – żywioły, które pozornie nie mają kształtu, jednak co rusz spotykamy twarde krawędzie tego, co wyżłobiły. Tak samo jest z czasem.

Ich nieuniknioność, brak emocji i cichy szum, którego nikt nie potrafi nazwać, niepokoją, sprawiają, że na siłę potrzebujemy nadać im twarz, kształt, jakiś wyraz.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Piszę o tym nie z pobudek filozoficznych, poetyckich czy też sentymentalnych. Każda z nich, oczywiście, może być znakomitym powodem, ale w czasach, gdy wszyscy z obawą przystajemy i spoglądamy na groźnie zawieszony nad nami horyzont, znalezienie odpowiedzi na pytanie o kształt dotykającego nas czasu staje się palącą koniecznością. Lęk jest najbardziej dojmujący wtedy, gdy nie potrafimy nawet nazwać tego, czego się obawiamy, nie potrafimy tego zdefiniować. Już tak jesteśmy wewnętrznie skonstruowani, że aby rozwiązać problemy, potrzebujemy precyzyjnej odpowiedzi na pytania o ich naturę.

Pytamy: co się dzieje? Co nadejdzie? Jak możemy się do tego przygotować?

Zjawiska społeczne – takie jak rewolucje i nieoczekiwane rebelie – także przyjmują atrybuty żywiołów.

Reklama

Są pozornie bezkształtne, spontaniczne, kierują się instynktami. Żywioły jednak, w tym także te społeczne, tylko pozornie wybuchają bez przyczyny i nie mają jasno określonych kierunków. Owszem, wojny i wybuchy wulkanów niosą ze sobą żywioł, którego następstw nikt nie potrafi przewidzieć, ale przyczyny – post factum – zawsze można odnaleźć i określić. Wniosek z tego płynie jasny: łatwo jest rozpalać ogień, w pewnym momencie jednak żywioł znajduje swoją drogę i wymyka się spod kontroli. Wbrew pozorom budzi to wielką nadzieję... Nikt bowiem nie jest w stanie być panem żywiołów. Nikt, poza Panem Bogiem. I to jest konstatacja ze wszech miar optymistyczna: jakiekolwiek wielkie chmury bowiem nie gromadziłyby się nad horyzontem, to jednak On zawsze ma ich energię w swoim ręku.

Benedykt XVI wyraźnie stwierdził: „Bóg jest dla nas Stwórcą i miarą wszystkich rzeczy, jest przede wszystkim pierwotnym wymogiem”. Skoro tak, to w czasach wielkiej niewiadomej i zamieszania, kierunek prawdziwych poszukiwań natury czasu jest jeden – powrót do Pana Wszechrzeczy. W Nim jest wyjaśnienie wszystkiego.

Zło ma nieokreślony kształt i przywdziewa szaty dopiero wtedy, gdy opanowuje ludzi! Żywi się strachem i instynktami, które wymknęły się spod kontroli. Kiedy więc budzi się owczy pęd, ludzie wolni muszą przystanąć i dojrzeć to, czego inni nie chcą widzieć. Zło jest kalekie, a zatem żywi się kalectwem – szczególnie duchowym – które potrafi zasiać w duszach ludzi. To ludzie są bowiem jedynymi realnymi narzędziami zła.

Duchowe kalectwo współczesnych czasów nakazuje szukać ratunku w pozornych wyzwoleniach. Staliśmy się niewolnikami Potwora Pana Cogito z wiersza Zbigniewa Herberta. Pojawia się nawet pokusa dobrze nazwana w tym wierszu: „Rozsądni mówią/ że można współżyć/ z potworem”. Można nauczyć się żyć w obcęgach pandemicznego zniewolenia i godzić się na coraz większe ograniczenia wolności słowa, ruchu, działania i… ciała.

Ktoś mówi, że nie mamy prawa dociekać odpowiedzi na podstawowe pytania: skąd to się wzięło? Kto za to odpowiada? Dlaczego rządy nie skoncentrowały się na opracowaniu skutecznego lekarstwa? Skoro jednak odbiera się nam wolność, to mamy święte prawo zadawać pytania i wiedzieć, w imię czego tak się dzieje. Tu nie należy być ani delikatnym, ani przesadnie podporządkowanym. Jeżeli nadszedł czas działania żywiołu, to po pierwsze – ostatecznie nikt z jego wyzwolicieli nad tym nie zapanuje, a po drugie – kierunek walki jawi się coraz bardziej wyraźnie. Co prawda pandemia atakuje nasze ciało, ale najwięcej wymaga od ducha.

Rozwiązanie dylematu z wiersza Herberta jawi się w naszych czasach jaśniej niż kiedykolwiek: bezkształtny, zabijający na raty potwór rośnie i istnieje tylko wtedy, gdy jest przez nas karmiony. Żywi się strachem, bezmyślnym pędem wzbudzanym w mediach; żywi się naszą pychą, zmieszaną z poczuciem beznadziei. Potwór naszego czasu straszy, nadyma się i… czeka. Gdy zaśmiejemy mu się w nos i pozostaniemy ludźmi, to w jego planach pojawi się strach. Życie jest zbyt krótkie, aby dawać mu jeść.

2021-01-12 18:42

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ważne jest, abyśmy byli w łasce uświęcającej

2025-06-12 09:23

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Karol Porwich/Niedziela

Rozważania do Ewangelii Mt 8, 28-34.

Środa, 2 lipca
CZYTAJ DALEJ

Kard. Ambongo: nie tylko Afrykańczycy przeciwni są błogosławieniu związków homoseksualnych

2025-07-02 10:48

[ TEMATY ]

błogosławieństwo

kardynał Fridolin Ambongo Besungu OFM Cap

związki homoseksualne

PAP/EPA

Papież Leon XIV i kard.Fridolin Ambongo Besungu OFM Cap

Papież Leon XIV i kard.Fridolin Ambongo Besungu OFM Cap

Nie tylko katolicy afrykańscy sprzeciwiali się deklaracji Watykanu z 2023 r. zezwalającej na udzielanie błogosławieństw parom tej samej płci - powiedział 1 lipca w wywiadzie dla EWTN News kardynał Fridolin Ambongo Besungu OFM Cap. Dodał, że ich stanowisko w tej kwestii było również stanowiskiem wielu biskupów w Europie. Jego zdaniem homoseksualizm jest zasadniczo „problemem doktrynalnym i teologicznym”, a nauczanie moralne Kościoła w tej kwestii nie uległo zmianie.

Kard. Ambongo jest arcybiskupem Kinszasy w Demokratycznej Republice Konga i przewodniczącym Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM). Po opublikowaniu przez Dykasterię Nauki Wiary dokumentu Fiducia supplicans 18 grudnia 2023 r. poleciał on do Rzymu, gdzie spotkał się z papieżem Franciszkiem, aby przekazać mu zaniepokojenie biskupów afrykańskich wywołane deklaracją zezwalającą na udzielanie poza liturgią błogosławieństw parom tej samej płci. Współpracował on z prefektem Dykasterii, kardynałem Víctor Manuelem Fernándezem, oraz z papieżem Franciszkiem nad przygotowaniem oświadczenia z 4 stycznia 2024 r., że doktryna o małżeństwie nie zmienia się, w gestii biskupów leży rozeznanie zastosowania tego, co zawarte w deklaracji, w zależności od kontekstu, a błogosławieństwa duszpasterskie nie są porównywalne z błogosławieństwami liturgicznymi i rytualnymi.
CZYTAJ DALEJ

Śląskie/ Zginął 18-letni motocyklista; policja ogłosiła „czarny alert drogowy”

2025-07-02 21:07

[ TEMATY ]

wypadek

droga

alert

Adobe Stock

18-letni motocyklista zginął w środę po południu na ul. Wiejskiej w Czeladzi (Śląskie). Policja w związku z jego śmiercią ogłosiła „czarny alert drogowy”. Podała równocześnie, że w woj. śląskim wzrasta liczba wypadków z udziałem motocyklistów i użytkowników lżejszych jednośladów.

Jak wynika z informacji śląskiej drogówki, w rejonie ul. Wiejskiej w Czeladzi kierujący pojazdem ciężarowym wyjeżdżał z drogi podporządkowanej w kierunku Będzina. Nie ustąpił przy tym pierwszeństwa przejazdu prawidłowo jadącemu 18-letniemu motocykliście. Wskutek zderzenia motocyklista zginął na miejscu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję