Nade wszystko należy pamiętać o milionach rodaków, którzy żyli we wcześniejszych pokoleniach i których miejsca pochówku z polskimi nazwiskami znajdują się po dziś dzień na cmentarzach całego świata. Co istotne, przez pandemię koronawirusa, którą jest naznaczony rok 2020, jeszcze bardziej dostrzegamy niepewność ludzkiego losu i to, że w każdej chwili możemy być odwołani z naszego ziemskiego życia.
Wynagradzamy przez modlitwę
Jak co roku, wytrwale porządkujemy groby naszych bliskich i wspominamy ich z wielką czułością. Stoimy przy najważniejszych dla nas grobach i odnosimy się w pamięci np. do naszych zmarłych rodziców. Rozważamy, jak wielki trud włożyli oni w nasze wychowanie, w bezpieczeństwo i to, z jaką troską dbali o to, byśmy mieli chleb powszedni. Jesteśmy głęboko przekonani, że kiedy się modlimy za nich, możemy wynagrodzić im to dobro, którym obdarowali nas za życia. To za spokój ich dusz modlimy się i polecamy ich imiona w Dzień Wszystkich Świętych oraz w Dniu Zadusznym w przepięknej Litanii do Wszystkich Świętych oraz modlitwie Różańca Świętego.
Groby z polskimi nazwiskami znajdują się po dziś dzień na cmentarzach całego świata.
Podziel się cytatem
Miejsce w naszych sercach
Gdy patrzy się na niektóre nagrobki, nie trudno odgadnąć, że spoczywają tu ludzie, na których groby nie ma już kto przyjść, bo nie żyją także ich bliscy. Pamiętajmy więc w naszej modlitwie także i o tych zmarłych. Ważne miejsce niech zajmą w naszych sercach również ofiary niemieckich obozów koncentracyjnych, którym w latach II wojny światowej odebrano wolność, a następnie na różne sposoby zgładzono przez zmuszanie do katorżniczej i wyniszczającej zdrowie pracy. O polskich wojskowych, którzy stracili życie na froncie, i o cywilach, których rozstrzeliwano na ulicach tysięcy polskich miast. To im zawdzięczamy, że żyjemy w niepodległej i wolnej Polsce, o której oni mogli jedynie marzyć.
Doskonałym miejscem do takiej zadumy (poza kościołami), w sytuacji, gdy nie znamy miejsca pochówku danej osoby, albo nie możemy się na to miejsce udać, są cmentarne krzyże, przy których w listopadowe święta są stawiane zapalone znicze – znaki naszej pamięci.
Uroczystość Wszystkich Świętych (niedziela) przypomina nam, że wśród nas żyli, żyją i będą żyli święci. Zarówno ci ogłoszeni przez Kościół, jak i ci, którzy zapewne nie będą nigdy ogłoszeni, ale za swoje życie w wierności Bogu zostali nagrodzeni chwałą zbawionych.
Uroczystość ta uświadamia nam, że wszyscy jesteśmy powołani do świętości. Świętość jest celem, którego nie można osiągnąć jedynie o własnych siłach, ale jest owocem łaski Boga i naszej wolnej odpowiedzi na nią. Świętość jest dla nas darem i wezwaniem.
Już jutro (12 grudnia) w Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego na warszawskim Wilanowie odbędzie się szczególne spotkanie autorskie poświęcone książce Czesława Ryszki „Misja i Krzyż” o abp. Antonim Baraniaku.
Publikacja ta jest wnikliwą biografią abp. Antoniego Baraniaka, ukazującą jego kluczową rolę w kształtowaniu współczesnej historii Polski.
Dobiegła końca trzecia edycja projektu Rodzina jest Cudem odbywającego się w Domu Rekolekcyjnym w Rzepedzi. Projekt ten składa się z trzech odrębnych weekendów odbywających się następująco w październiku, listopadzie i grudniu. Adresowany jest on do rodzin z całej Polski, które w zgiełku codzienności szukają chwili zatrzymania, by w asystencji Ducha Świętego nakarmić się dobrymi treściami i wydobyć ze swego wspólnego życia coś więcej.
Nie bez powodu projekt Rodzina jest Cudem doczekał się w tym roku swojej kolejnej, trzeciej już edycji. Dwie poprzednie cieszyły się sporym zainteresowaniem, a rodziny biorące w nich udział wyrażały entuzjazm i chęć powrotu. Mając to na uwadze, organizatorzy wystartowali z kolejną edycją, która znów okazała się strzałem w dziesiątkę. Każdemu z weekendów Rodzina jest Cudem przewodniczy inny gość specjalny, który wychodzi do małżonków z konkretną wiedzą, doświadczeniem czy wieloletnimi obserwacjami. Pomimo że weekendy nie są ze sobą integralne, w tym roku dobór gości okazał się idealnym dopełnieniem i prelegenci w swoich treściach stworzyli piękną całość, a każdy zainteresowany udziałem mógł wybrać obszar, który w danym momencie życia ich rodziny potrzebuje największej troski. Tak oto pierwszy październikowy weekend poprowadzili Joasia i Michał Andrzejczykowie znani w Internecie jako Małżeństwo Nieidelane. Wielkim walorem tego weekendu było świadectwo prowadzących, dzielenie się doświadczeniami kryzysów dnia codziennego i sposobów na ich przezwyciężanie, a także wskazywanie na źródło ich siły – Boga Ojca. Weekend ten obfitował także w chwile wzruszenia podczas osobistych rozmów małżonków, odnowieniu przysięgi małżeńskiej czy wspólnej modlitwie adoracyjnej. Liczne głosy uczestników potwierdziły, że dzięki prowadzącym mogli skonfrontować swoją codzienność, podzielić doświadczenia i podbudować siły. Kolejny listopadowy weekend poprowadziła dr Agnieszka Kozak – psycholog, która zagościła w projekcie już po raz drugi. Ten weekend z kolei wypełniony był troską i zgłębianiem swoich potrzeb, potrzeb małżonków i dzieci. Małżonkowie pod okiem prowadzącej mogli skonfrontować swoje przyzwyczajenia wyniesione z domu rodzinnego czy braki z dzieciństwa, które często nieświadomie mogą utrudniać relacje w obecnie budowanej rodzinie. Dr Agnieszka oprócz swojej rzetelnej wiedzy psychologicznej, wiele razy podkreśliła, że w licznych sytuacjach „kończy się psychologia, a zaczyna się łaska” i w budowaniu pięknej więzi małżeńskiej i rodzicielskiej warto zwracać się do Ojca, którego jesteśmy umiłowanymi dziećmi. Grudniowy weekend skupiał się natomiast na wglądzie w sumienia, zdrowym spojrzeniu na chrześcijański perfekcjonizm i kwestie wiary towarzyszące małżonkom w monotonni codzienności i dorastających dzieci. Weekend ten poprowadził jezuita – o. Dariusz Piórkowski, który poza warsztatem i merytoryczną wiedzą posłużył małżonkom także wsparciem duchowym i starał się wspólnymi siłami znaleźć odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Każdemu z weekendów towarzyszyły chwile zatrzymania przed Najświętszym Sakramentem, osobista adoracja małżonków, zawierzanie całych rodzin, wspólne Eucharystie i możliwość rozmowy z kapłanem. Opiekę duchową nad całym projektem sprawuje dyrektor domu – ks. Mateusz Rutkowski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1733753662.jpg)
_1733753537.jpg)
