Przyszły reformator Zakonu Braci Mniejszych od najmłodszych lat odznaczał się nietuzinkowymi zdolnościami. Choć jego rodzice zmarli, gdy był jeszcze dzieckiem, zdobył szeroką wiedzę, m.in. z prawa i teologii.
Jako młody człowiek przeżył epidemię dżumy. W 1402 r. wstąpił do franciszkanów. W 1404 r. przyjął święcenia kapłańskie. W krótkim czasie zasłynął jako znakomity znawca Pisma Świętego i dzieł Ojców Kościoła oraz głosiciel słowa Bożego. Jego kazania gromadziły tłumy. Ten skromny zakonnik stał się tak popularny, że w 1417 r. mianowano go kaznodzieją całych Włoch.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Podczas jego wystąpień dochodziło do licznych nawróceń, a nawet cudów. Często przyzywał imienia Bożego – wyróżniało go szczególne nabożeństwo do Imienia Jezus.
Bernardyn wziął udział w Soborze Florenckim w 1439 r. Odmawiał kościelnych zaszczytów. Starał się reformować swój zakon. Napisał wiele religijnych dzieł. Patronuje bernardynom. Oręduje w chorobach płuc, gardła i krwotokach.
Św. Bernardyn ze Sieny
Urodził się 8 września 1380 r. w Massa Marittima k. Sieny. Zmarł 20 maja 1444 r. w Aquili. Kanonizowany w 1450 r. przez papieża Mikołaja V.
_1733754239.jpg)
