Książę kijowski Włodzimierz I Wielki po przyjęciu chrztu miał wysłać swoich emisariuszy do Konstantynopola. Gdy ci przybyli do stolicy Bizancjum, zaproszono ich do uczestnictwa w liturgii sprawowanej w katedrze Mądrości Bożej (Hagia Sophia). Była to najbardziej okazała świątynia Wschodu. Przybysze z Kijowa byli zauroczeni tym, co przeżyli. Uderzyło ich bogactwo liturgii, zachwycił niebiański śpiew i w uniesienie wprawił zapach kadzidła. A przede wszystkim urzekły ich ikony. Wszystko to sprawiło, że wysłali do księcia pismo następującej treści: „Nie wiedzieliśmy, czy jesteśmy w niebie, czy na ziemi. Nigdy wcześniej nie doświadczyliśmy takiego piękna. Nie potrafimy opisać tego słowami, ale wiemy jedno: tam, między ludźmi, mieszka Bóg”.