Z Nagrody Nobla dla Olgi Tokarczuk należy się cieszyć, bo każdy sukces Polki/Polaka wart jest docenienia i radości rodaków. Choć jeśli weźmiemy pod uwagę uzasadnienia przyznania Nagrody Nobla tylko dwojgu polskim twórcom: Henrykowi Sienkiewiczowi oraz właśnie Oldze Tokarczuk, trzeba mieć świadomość, że kryteria, którymi kieruje się Akademia Szwedzka przy honorowaniu pisarzy, mocno ewoluują. Pytanie tylko, czy w dobrym kierunku.

Sienkiewicza uhonorowano za głęboko chrześcijański wymiar jego epickiej prozy oraz jej znaczenie dla podtrzymania ducha zniewolonego narodu polskiego. Tokarczuk doceniono za wytrwałą prezentację zjawiska, które we współczesnym świecie jest może modne i z uporem praktykowane, ale które w gruncie rzeczy często burzy fundamenty życia społecznego. Czasami można odnieść wrażenie, że tylko wtedy owo „przekraczanie granic” jest postrzegane jako dobre. Możliwości odwrotu się nie przewiduje.