Tydzień 17.
4-10 marca 1919

Ukraińcy w 1919 r. opierali się także naporowi bolszewików. Parcie Armii Czerwonej na zachód wymusiło połączenie się dwóch odrębnych dotąd państw ukraińskich w jedną Ukraińską Republikę Ludową. Wzmocniło to militarnie Armię Halicką walczącą z Polakami. W pierwszych dniach marca wznowiła ona działania wojenne na przedpolach Lwowa, przejmując odcinek linii kolejowej do Przemyśla i niszcząc mosty kolejowe w okolicach Sądowej Wiszni i w Medyce. Bombardowanie Lwowa doprowadziło do olbrzymiej eksplozji amunicji na dworcu czerniowieckim.

Walki z Ukraińcami trwały także w innych miejscach. 7 marca pod Torczynem bohaterską śmiercią poległ mjr Leopold Lis-Kula – niezwykle utalentowany, 23-letni dowódca 1. pułku legionowego, którego bardzo cenił Józef Piłsudski.

5 marca na północnym wschodzie rozegrała się bitwa o Pińsk między Grupą Podlaską Wojska Polskiego pod dowództwem gen. Antoniego Listowskiego a bolszewikami. Po kilkugodzinnej walce zdobyto miasto, a także tabor kolejowy, magazyny wojskowe i kolumnę pontonową oraz wzięto do niewoli kilkudziesięciu bolszewickich jeńców.

Tego samego dnia w Poznaniu rozpoczęły się rozmowy Misji Międzysojuszniczej ambasadora Josepha Noulensa z delegacją niemiecką. Negocjacje miały na celu doprecyzowanie linii demarkacyjnej w Wielkopolsce, aby wyeliminować występujące niejasności i nieporozumienia. Już w ciągu pierwszych dni zdołano ustalić nie tylko definitywny przebieg granicy, ale także powołać dwie podkomisje: wojskową i cywilną, zajmujące się ochroną Niemców w Polsce i Polaków w Niemczech.

Misja zaproponowała gen. Józefowi Dowborowi-Muśnickiemu wysłanie pomocy wojskowej z Poznania pod Lwów w celu walki z Ukraińcami. O pomoc na froncie ukraińskim apelował także premier Ignacy J. Paderewski. Szybko zorganizowano Ochotniczą Kompanię Poznańsko-Lwowską, składającą się głównie z młodzieży, która kilka dni później wyruszyła na wschód.

Powagę sytuacji i potrzebę podjęcia generalnej rozprawy z Ukraińską Republiką Ludową uznał Sejm Ustawodawczy. 7 marca jednomyślnie uchwalił ustawę o poborze sześciu roczników (z lat 1896 – 1901) do armii na całym obszarze ziem polskich.

8 marca Ukraińcy opanowali linię kolejową na odcinku Rodatycze – Baranów. Lwów ponownie został odcięty od reszty kraju.

Tymczasem w dniach 5-6 marca w Warszawie miała miejsce druga narada większych Rad Delegatów Robotniczych. W rezolucji przyjętej na zakończenie wezwano do dwudniowego ogólnokrajowego strajku powszechnego pod hasłem zaprzestania represji wobec robotników, wolności zebrań, manifestacji i strajków oraz „bezzwłocznego przerwania wszelkich działań wojennych, w szczególności przeciw rewolucyjnej Rosji, Litwie i Białorusi”. Pod rezolucją nie podpisali się przedstawiciele Polskiej Partii Socjalistycznej.