Reklama

Dookoła świata

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Bardzo blisko brexitu

Pomiesiącach negocjacji gotowe jest porozumienie o brexicie. 600-stronicowy dokument dotyczy „rachunku rozwodowego” dla Londynu, gwarancji praw obywateli oraz granicy Irlandii i Irlandii Północnej. Kością niezgody była ta ostatnia sprawa. Unia Europejska i Wielka Brytania chciały uniknąć powrotu kontroli granicznych, ale miały na to inne pomysły. Kompromis zakłada, że jeśli Londyn i Bruksela nie wypracują innego rozwiązania, twardej granicy po brexicie zapobiegnie tymczasowe porozumienie celne Unii i Zjednoczonego Królestwa. Towarzyszyć mu będą specjalne ustalenia dla Irlandii Północnej. Zjednoczone Królestwo zaakceptuje unijne reguły dotyczące m.in. pomocy publicznej, konkurencji, praw pracowniczych, środowiska czy podatków.

Reklama

Ale to jeszcze nie koniec targów i nie ma nic pewnego. Czeka nas m.in. gorąca debata w Izbie Gmin. Tak gorąca, jak burzliwe było... dochodzenie do odejścia. Już następnego dnia po zgodzie Brytyjczyków na porozumienie brexitowe w proteście przeciwko umowie podało się do dymisji pięcioro ministrów w rządzie Theresy May, m.in. główny negocjator w sprawie brexitu. Widać wyraźnie, że sprawa warunków tego procesu dzieli partię rządzącą i brytyjskie społeczeństwo. Wypracowane stanowisko i osiągnięte porozumienie między stronami brytyjską i unijną są efektem wymuszonego kompromisu. Wymusił go kalendarz, bo do oficjalnej daty wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej – końca marca przyszłego roku – nie zostało wiele czasu. Zdaniem europosła Ryszarda Czarneckiego, na przebiegu rozmów w sprawie brexitu ciążył fakt, że UE chciała „przeczołgać” Wielką Brytanię, by zniechęcić inne kraje, które pomyślałyby o podobnym scenariuszu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wojciech Dudkiewicz

Bez porozumienia w Libii

Próby pogodzenia dwóch głównych zwaśnionych stron w konflikcie w Libii jak dotychczas nie dają rezultatów. Także międzynarodowa konferencja na temat Libii zwołana przez premiera Włoch Giuseppe Contego w Palermo nie przyniosła wyczekiwanych efektów. Do Palermo przybyło 10 premierów i szefów państw, w tym prezydent Egiptu Abd al-Fattah as-Sisi i premier Rosji Dmitrij Miedwiediew, a także 20 ministrów spraw zagranicznych. W obradach wziął udział formalny, uznawany przez ONZ, premier Libii Fajiz as-Sarradż, natomiast kontrolujący cały wschód kraju i dysponujący potężną armią gen. Chalifa Haftar, wspierany przez Rosję i Egipt, przybył, ale w sesji plenarnej nie uczestniczył. Oświadczył, że z wieloma ludźmi na tej sali nie chce mieć nic wspólnego. Jedynym osiągnięciem szczytu było to, że się odbył oraz że adwersarze As-Sarradż i Haftar uścisnęli sobie dłonie przed kamerami. Marzeniem Giuseppe Contego jest to, by w przyszłym roku odbyły się w Libii wybory. Na razie do kompromisu, który by to umożliwił, jest daleko.

wd

Co na to NATO

Reklama

Kanclerz Niemiec Angela Merkel przekonywała w Parlamencie Europejskim w Strasburgu, że potrzebne jest stworzenie europejskiej armii. Jak to nazwała, „prawdziwej europejskiej armii”. – Powinniśmy pracować, by pewnego dnia mieć prawdziwą armię – zaznaczyła. Te słowa wywołały wiele emocji, rozległy się oklaski oraz buczenie. Wspólna armia, zdaniem Merkel, pokazałaby światu, że wśród państw europejskich nie będzie wojny. Armia nie byłaby przeciwko NATO, bo „nikt nie chce kwestionować klasycznych sojuszy”. Koncepcja nie jest nowa. Wielu ekspertów wskazuje jednak, że taka armia byłaby konkurencyjna wobec NATO i wymierzona w Amerykanów, z którymi Niemcy coraz bardziej rywalizują nie tylko w Europie, nie oglądając się na to, że NATO, zdominowane przez siły amerykańskie, nadal daje gwarancję bezpieczeństwa Europy.

wd

Marsz do USA

Pierwsza fala kilkuset imigrantów chcących dostać się do USA przybyła do graniczącego z tym krajem meksykańskiego miasta Tijuana. Odłączyli się od głównej grupy, która może liczyć ponad 5 tys. osób. Karawana migrantów, złożona z obywateli krajów Ameryki Środkowej, wyruszyła w połowie października 2018 r. z San Pedro Sula w Hondurasie. Uciekają przed przemocą, biedą i prześladowaniem w swoich krajach. Amerykański rząd zapowiedział uszczelnienie granicy z Meksykiem w okolicach Tijuany. Żołnierze budują zasieki z drutu kolczastego, a straż graniczna przebudowuje istniejącą infrastrukturę. Grupa imigrantów próbowała – bezskutecznie – sforsować płot na granicy amerykańsko-meksykańskiej. Granicę zabezpiecza 7 tys. żołnierzy. Spotkał się z nimi sekretarz obrony USA Jim Mattis, który przebywał w obszarze przygranicznym.

jk

Zachęcała do chrześcijaństwa

Nepal tylko na pozór jest sympatycznym krajem. Władze aresztowały obywatelkę Australii Katiyę Graham za szerzenie chrześcijaństwa. Stało się to w dystrykcie Bardiya, na zachodzie kraju. Australijka miała zostać aresztowana, wraz z czterema obywatelami Nepalu, po tym, jak chodziła od domu do domu, by zachęcić ludzi do przyjęcia chrześcijaństwa. Większość mieszkańców Nepalu – ok. 80 proc. – to wyznawcy hinduizmu. Przy Australijce i towarzyszących jej Nepalczykach znaleziono m.in. Biblie, a także inne materiały dotyczące chrześcijaństwa. Za nakłanianie do zmiany wyznania cudzoziemcy zostali deportowani i objęci czasowym zakazem wjazdu do Nepalu.

jk

2018-11-21 10:42

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W Brukseli odbyło się spotkanie sekretarzy generalnych Episkopatów Unii Europejskiej

2025-04-28 17:57

[ TEMATY ]

spotkanie

Unia Europejska

episkopat

sekretarz generalny

flickr.com/episkopatnews

W poniedziałek 28 kwietnia br., w siedzibie Komisji Episkopatów Unii Europejskiej (COMECE) w Brukseli, odbyło się spotkanie sekretarzy generalnych Episkopatów Unii Europejskiej.

Spotkanie dotyczyło m.in. zagadnień związanych z aktualnymi trendami w polityce unijnej oraz miejscem Kościoła w europejskiej debacie publicznej.
CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

[ TEMATY ]

św. Katarzyna Sieneńska

Giovanni Battista Tiepolo

Św. Katarzyna ze Sieny

Św. Katarzyna ze Sieny
W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne. Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej. Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia. Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie. Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy. Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską. Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej". Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała! Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła. Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża. Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.
CZYTAJ DALEJ

Prezydent Duda: przekazuję Inicjatywę Trójmorza swoim następcom

2025-04-29 11:45

[ TEMATY ]

Trójmorze

Prezydent Andrzej Duda

następcy

PAP/EPA

Prezydent Andrzej Duda podczas Forum Biznesu Inicjatywy Trójmorza

Prezydent Andrzej Duda podczas Forum Biznesu Inicjatywy Trójmorza

Prezydent Andrzej Duda oświadczył we wtorek, że przekazuje Inicjatywę Trójmorza swoim następcom i ufa, że nie będą oni szczędzić wysiłków, by wzmocnić region. Podkreślił też, że 10 lat istnienia inicjatywy to dobry czas na podsumowania i określenie wyzwań na przyszłość.

Prezydent, otwierając dyskusję wysokiego szczebla podczas Forum Biznesu w ramach odbywającego się w Warszawie Szczytu Inicjatywy Trójmorza, podkreślił, że jego główną ideą jest polepszenie łączności między krajami regionu, aby wzmocnić wzajemne relacje gospodarcze i bezpieczeństwo w krytycznie ważnych obszarach.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję