Rok 2018 to okazja do świętowania wielu wspaniałych rocznic związanych z historią naszej Ojczyzny, w tym bowiem roku obchodzimy 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości. Rok 2018 został ogłoszony także Rokiem Ireny Sendlerowej (w 10. rocznicę śmierci), Rokiem Arcybiskupa Ignacego Tokarczuka (w 100. rocznicę urodzin), Rokiem Jubileuszu Konfederacji Barskiej (w 250. rocznicę zawiązania konfederacji) oraz Rokiem Praw Kobiet (w 100. rocznicę przyznania Polkom praw wyborczych). Te ważne rocznice są upamiętniane przez wiele wydarzeń naukowo-społeczno-kulturalnych w kraju i poza jego granicami. Do listy jubileuszy napawających Polaków dumą należy również włączyć 100-lecie parafii Matki Bożej Królowej Polski w Southampton w hrabstwie Suffolk w stanie Nowy Jork.
Pragnienie polskości
Reklama
Southampton to miejscowość położona na wyspie Long Island, która należy do diecezji Rockville Centre w archidiecezji Nowy Jork. Ta pięknie położona miejscowość znana jest w Stanach Zjednoczonych jako miejsce wypoczynkowe i jednocześnie miejsce wielu ekskluzywnych rezydencji znanych osób. W przeszłości teren ten słynął z uprawy ziemniaków i winnic. Polacy przybyli tu na przełomie XIX i XX wieku i znajdowali zatrudnienie w gospodarstwach rolnych i winnicach. Wychowani w kulturze i religijności polskiej nie wyobrażali sobie jednak, jak można żyć i pracować bez praktykowania swej wiary. Uczęszczali więc do istniejących w tamtym czasie amerykańskich parafii, ale ich pragnieniem było utworzenie polskiej parafii i wybudowanie kościoła. Ich marzenia spełniły się dokładnie sto lat temu.
Polska parafia rzymskokatolicka pw. Królowej Korony Polskiej (Matki Bożej Królowej Polski) w Southampton została ustanowiona w 1918 r. przez biskupa diecezji Brooklyn Charlesa Edwarda McDonella (1854 – 1921) na prośbę 331 polskich rodzin. W tym samym roku, 25 grudnia, została odprawiona pierwsza Msza św. w tymczasowo wybudowanym kościele. Obecna świątynia, wybudowana przez parafian, została poświęcona 29 czerwca 1919 r. Kościół wielkim wysiłkiem kolejnych proboszczów i parafian był udoskonalany. 20 maja 1956 r. zostały poświęcone nowe witraże oraz organy. W 1957 r. parafia w Southampton weszła w skład nowej diecezji Rockville Centre.
Od pierwszych dni istnienia kościół był ważnym miejscem rozwijania wiary i krzewienia polskiej kultury. W parafii od początku były zakładane liczne grupy modlitewne i polskie organizacje. 27 maja 1962 r. poświęcono kamień węgielny pod nową szkołę wraz z audytorium. W 1962 r. w parafii został utworzony konwent Sióstr Świętej Rodziny z Nazaretu, które oprócz pomocy w parafii uczyły także w szkole.
Historia i przyszłość
Reklama
W 2008 r. kościół wymagał remontu i staraniem ks. Stanisława Kondei został poddany gruntownej renowacji wewnątrz i na zewnętrz. 24 grudnia 2008 r. biskup diecezji Rockville Centre William Murphy dokonał rekonsekracji świątyni. 3 maja 2015 r. z inicjatywy ks. kan. Janusza Lipskiego vel Lipczyk w uroczystość Matki Bożej Królowej Polski bp Robert Brennan poświęcił obraz Matki Bożej Częstochowskiej, patronki kościoła i parafii.
Jubileusz parafii jest okazją do upamiętnienia wysiłku tych, którzy przez minione stulecie tworzyli i dbali o kościół i parafię. Wspólna modlitwa za nich z prośbą o błogosławieństwo na kolejne lata miała miejsce 30 czerwca br. pod przewodnictwem biskupa pomocniczego Rockville Centre Andrzeja Zglejszewskiego. Dzień ten zgromadził w świątyni wielu parafian i zaproszonych gości, Polaków i Amerykanów, którzy przez modlitwę wyśpiewali dziękczynne „Te Deum” za 100 lat parafii. Wśród gości byli kapłani pracujący w diecezji Rockville Centre, a pochodzący z Polski, kapłani diecezji Rockville Centre oraz m.in. konsul generalny RP w Nowym Jorku Maciej Golubiewski wraz z małżonką, przedstawiciele Kongresu Polsko-Amerykańskiego, polonijnych organizacji na Long Island, a także amerykańskie miejscowe władze.
Wspólnota parafialna Matki Bożej Królowej Polski w Southampton wkracza w kolejne stulecie swego istnienia z bogatą historią i dobrymi perspektywami na przyszłość.
Bazylika Santa Maria Maggiore – najważniejsza świątynia dedykowana Matce Bożej
Wśród wielu uroczystości, świąt i wspomnień Najświętszej Maryi Panny, jakich wiele jest w ciągu roku liturgicznego, dowolne wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi jest nieco zapomniane, już przez sam fakt, że jest ono dowolne. Święto imienia Maryi zaczęto obchodzić w Hiszpanii, ale dopiero po zwycięstwie odniesionym przez Jana III Sobieskiego pod Wiedniem, 12 września 1683 r. papież bł. Innocenty XI, na wniosek polskiego króla rozciągnął jego obchód na cały Kościół katolicki. Zgodnie z tradycją i żydowskim zwyczajem Matka Boża cztery dni po swoim urodzeniu otrzymała imię Maryja. Ponieważ Jej urodziny obchodzimy 8 września, stąd 12 września przypada wspomnienie nadania Najświętszej Dziewicy imienia Miriam. To hebrajskie imię oznacza „być pięknym lub wspaniałym”, zaś w języku aramejskim, którym posługiwano się w Palestynie w czasach Jezusa i Maryi, imię to występuje w znaczeniu „Pani”. Gdy zsumujemy znaczenia tego imienia w języku hebrajskim i aramejskim, otrzymamy tytuł „Piękna Pani”. Zatem Maryja to „Piękna Pani”, i tak jest ona nazywana od najdawniejszych czasów. Potwierdziły to badania archeologiczne przeprowadzone w Grocie Nazaretańskiej pod kierownictwem o. Bellarmimo Bagattiego. Największą niespodzianką było wydobycie kamienia z napisem: EMAPIA. To skrót greckiego wyrażenia: „Chaire Maria” (Bądź pozdrowiona, Maryjo). To jedne z najstarszych dowodów czci oddawanej Maryi, Matce Bożej. Po przeprowadzeniu zaś wnikliwych badań archeolodzy doszli do wniosku, że znaleziska te są fragmentami najstarszej świątyni chrześcijańskiej w Nazarecie. Znaleziono tam również dwa inne napisy z końca I wieku. Drugi z nich zawiera dwa słowa: „Piękna Pani”. Kiedy czytamy relacje osób widzących Matkę Bożą, np. św. Katarzyny Labouré, św. Bernadety Soubirous czy Dzieci z Fatimy, wszystkie te osoby nazywają Maryję Piękną Panią. Przejdźmy teraz do samego wspomnienia Najświętszego Imienia Maryi. Wyżej powiedziano, że bł. Innocenty XI wspomnienie to rozciągnął na cały Kościół na wiosek naszego Króla Polski. W 1683 r. potężna turecka armia groziła całej Europie, w tym Stolicy Apostolskiej. Pewny siebie Sułtan Mehmed IV rozmyślał, jak to uczyni z Bazyliki św. Piotra stajnię dla swoich rumaków. Wydawało się, że nie ma już ratunku ani dla oblężonego Wiednia i całego chrześcijaństwa. W tym ciężkim położeniu bł. Innocenty XI wysłał posła do Jana III Sobieskiego z prośbą, aby pośpieszył na odsiecz, podobne poselstwo wysłał cesarz austriacki. Jednak Sejm, mając na uwadze pusty skarb i wyczerpany wojnami kraj, wahał się. Wtedy to spowiednik króla św. Stanisław Papczyński dzięki Maryi ostatecznie przekonał króla oraz sejm. Matka Boża ukazała się św. Stanisławowi i zapewniła o zwycięstwie. Kazała iść pod Wiedeń i walczyć. Założyciel Marianów wystąpił wobec króla, senatu, legata papieskiego i przemówił tymi słowami: „Zapewniam cię, królu, Imieniem Dziewicy Maryi, że zwyciężysz i okryjesz siebie, rycerstwo polskie i Ojczyznę nieśmiertelną chwałą”. Sobieski idąc na odsiecz Wiednia, zatrzymał się na Jasnej Górze. Wstępował też po drodze do innych sanktuariów maryjnych, aby błagać Maryję o pomoc. 12 września Sobieski przed bitwą uczestniczył w dwóch Mszach św., w tej drugiej służąc bł. Markowi d’Aviano jako ministrant. Przystąpił do Komunii św. i leżąc krzyżem, wraz z całym wojskiem ufnie polecał się Matce Najświętszej. Chcąc, aby wszystko działo się pod Jej znakiem, dał rycerstwu hasło: „W imię Panny Maryi – Panie Boże, dopomóż!”. Polska jazda z imieniem Maryi na ustach ruszyła do ataku, śpiewając „Bogurodzicę”. Armia turecka licząca ok. 200 tys. żołnierzy uciekała przed 23 tys. polskiej jazdy. Atak był tak piorunujący i widowiskowy, że wojska cesarza austriackiego opóźniły swoje uderzenie, żeby podziwiać szarżę naszej husarii. Tego dnia zginęło 25 tys. Turków, a Polaków tylko jeden tysiąc.
Istnieje 1624 relacji o osobach zabitych z nienawiści do wiary, udokumentowanych przez komisję watykańską złożoną z historyków, teologów i ekspertów, która w ciągu ostatnich 18 miesięcy przeprowadziła dokładne i dogłębne badania wspierane przez organizację „Pomoc Kościołowi w Potrzebie”.
Dane te uzupełniają badania zainicjowane przez św. Jana Pawła II w 2000 roku z okazji Jubileuszu, dając przegląd tego zjawiska w ciągu ostatnich 25 lat. Regina Lynch, prezes wykonawczy „Pomocy Kościołowi w Potrzebie” twierdzi, że „dane te odzwierciedlają to, co widzimy na co dzień, towarzysząc wspólnotom zagrożonym w swoim istnieniu”.
Ostatnie dni przyniosły nam kolejną porcję trudnych informacji. Atak rosyjskich dronów, który objął tak wiele miejscowości we wschodniej Polsce, nie może być traktowany wyłącznie jako incydent wojskowy czy polityczny news. To nie jest jedynie historia o sprzęcie i radarach – to historia o bezpieczeństwie ludzi, którzy żyją na wschodniej ścianie, często w małych wsiach i miasteczkach, i którzy chcą mieć pewność, że państwo o nich pamięta.
Minister obrony narodowej mówi dziś o konieczności szkolenia armii i rozwijania zdolności w obszarze dronów. I trudno się z nim nie zgodzić – ale to także moment, by przyznać, że te inwestycje nie biorą się znikąd. Wiele z nich zostało rozpoczętych w poprzednich latach, gdy Polska konsekwentnie zwiększała wydatki na obronność. Dziś, gdy prezydent zwołuje Radę Bezpieczeństwa i mówi o potrzebie dojścia do 5 procent PKB na armię, widać, że to nie jest już „ambitny plan”, ale konieczność, która może zadecydować o przyszłości kraju.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
