Pamiętam takie świąteczne spotkanie w redakcji „Niedzieli”, którego uczestnikiem był starszy już nauczyciel, przyjaciel i redaktor „Niedzieli” – Krzysztof Wielgut. Z wielkim przeżyciem i ogromną czułością przypomniał on wtedy ewangeliczną scenę spotkania uczniów z Jezusem Zmartwychwstałym. Uczniowie bali się o swoje życie, na wszelki wypadek zamknięto drzwi. I oto w tym pomieszczeniu zobaczyli Jezusa... Możemy przypuszczać, że nie tylko drzwi były zamknięte, pewnie zamknięte były także serca Apostołów, którym zabrakło wiary. A gdy zabraknie wiary, to zabraknie także odwagi.
Wydaje się, że w takiej sytuacji znalazła się dziś Europa. Zauważmy, że dla niej Chrystus pozostał na krzyżu, tak jakby nie zmartwychwstał. Europa dostrzega tylko, że jest krzyż – są krzyże katedr, kościołów – ale nie ma w niej wiary w zmartwychwstałego Chrystusa. Zatrzymano się na wzgórzu Kalwarii, gdzie dokonało się ukrzyżowanie. Krzyżowanie może być dziś rozumiane na różne sposoby, krzyżowanych ludzi są tysiące – jednego, czego nigdy nie brakowało człowiekowi, to zadawanie katuszy i cierpień innym; wprawdzie niemodny jest już dzisiaj zawód kata, jednak bardzo często, choć nierejestrowany, jest wykonywany. Co najbardziej bolesne – cierpienie zadawane jest często przez ludzi, których kocha się nad życie...
Święta Zmartwychwstania Pańskiego obligują nas jednak do przejścia z Kalwarii do pustego grobu Jezusa i uświadomienia sobie, że On pokonał śmierć i zajaśniał światłem życia i radości. W tym powinniśmy zobaczyć prawdziwy cel Bożego Objawienia. Bóg objawia nam w Chrystusie Zmartwychwstałym sens naszego życia.
Zmartwychwstały Jezus mówi: „(...) oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). Czas Zmartwychwstania to czas utwierdzenia się w przekonaniu, że Bóg jest, że chce towarzyszyć naszej codzienności, by ją uświęcać, czynić lżejszą i piękniejszą. Jeśli więc można Europie ofiarować jakiś wielkanocny prezent, to nie może być nic lepszego nad słowa: „Otwórzcie drzwi Chrystusowi!”. Drzwi instytucji, przedsiębiorstw, uniwersytetów, ale przede wszystkim drzwi swoich serc. Jeżeli On w nich zagości, to wszystko zmieni się na lepsze. Niech więc Europejczycy, także wszyscy Polacy, popatrzą uważniej na Boży świat, niech wsłuchają się w głos Boga, który stara się przemawiać do nas na każdym kroku, a ukaże się wszystkim autostrada szczęścia – czyli droga życia. W Europie buduje się wiele dróg, ale trzeba na nich zobaczyć Chrystusa Zmartwychwstałego.
Ponoć najkrótsze kazanie w Niedzielę Wielkanocną brzmiało: „Jezus Chrystus żył, umarł i zmartwychwstał, ale wy i tak w to nie wierzycie. Amen”. Sądzę, że kaznodzieja nie chciał w tym przypadku osądzać wiernych ani tym bardziej ich obrażać. Chodziło mu natomiast o wytrącenie słuchaczy z pobożnego przyzwyczajenia do wieści, że Chrystus zmartwychwstał. Tak! Tym, co zabija w nas radość wielkanocnego poranka, jest przyzwyczajenie. Tymczasem „Chrystus zmartwychwstał” to nie jedynie liturgiczna formułka, ale Dobra Nowina dotycząca każdego z nas. Czyż to nie wspaniałe, że perspektywą naszego życia nie jest ok. 80 lat, ale wieczność z Bogiem? Bóg nas nie tylko usprawiedliwia, ale też chce nas zbawić, tj. przebóstwić, abyśmy mogli żyć wiecznie w uwielbionym ciele. To powołanie, którym obdarzył nas Bóg, a o którym Jezus zaświadczył swoim zmartwychwstaniem, powinno być dla nas źródłem nieustannego radosnego zadziwienia. Tak jak to się przydarzyło pewnemu internaucie, który na forum internetowych rekolekcji napisał: „Kiedy wędrowałem przez centrum Wrocławia, zobaczyłem namalowany przez kogoś na murze ogromnymi czerwonymi literami napis: «Jezus żyje!». Stanąłem jak wryty. Chyba po raz pierwszy dotarła wtedy do mnie wiadomość, że Jezus naprawdę jest żywy i że mogę Go spotkać w każdej chwili”. Właśnie! Chodzi o to, by wyjść z przyzwyczajenia i „stanąć jak wryty” wobec tej centralnej prawdy chrześcijaństwa, którą jest zmartwychwstanie Chrystusa. „Jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara” (1 Kor 15, 17) – podkreśla Paweł Apostoł. Czytania z okresu wielkanocnego, w tym dzisiejsza Ewangelia, pokazują nam, jak na różne sposoby uczniowie Jezusa dochodzili do zrozumienia tego, co się wydarzyło, a mianowicie, że On rzeczywiście powstał z martwych. To był proces: widzą pusty grób, spotykają Zmartwychwstałego, ale nie wiedzą jeszcze, co to wszystko naprawdę ma znaczyć i co w tej sytuacji mieliby robić. Ewangelie wielkanocne nie tchną jakimś entuzjazmem. Wciąż jest więcej znaków zapytania niż mocnej wiary. Co w takim razie się wydarzyło, co pozwoliło Piotrowi z odwagą głosić „sprawę Jezusa z Nazaretu”, którego „Bóg ustanowił sędzią żywych i umarłych” – jak słyszeliśmy w I czytaniu? Wydarzyło się Zesłanie Ducha Świętego. To obiecany i posłany przez Zmartwychwstałego Duch przemienia garstkę wystraszonych uczniów w apostołów. Do nas też posłany jest Duch, aby uczynić z nas świadków „sprawy Jezusa”, który żył, umarł i zmartwychwstał dla naszego zbawienia.
„7 maja od godziny 15. 00 wszystkie urządzenia przekazujące sygnał telekomunikacyjny dla telefonów komórkowych, znajdujące się na terytorium Państwa Watykańskiego, z wyjątkiem obszaru Castel Gandolfo, zostaną wyłączone” - poinformował Gubernatorat Państwa Watykańskiego.
W rozporządzeniu powołano się na przepisy prawne i bezpieczeństwa dotyczące wyborów Papieża. „Sygnał zostanie przywrócony po ogłoszeniu wyboru Ojca Świętego, wygłoszonym z centralnej loggii Bazyliki św. Piotra w Watykanie, z największą szybkością, na jaką pozwalają technologie operatorów komórkowych” - czytamy w e-mailu wysłanym do wszystkich pracowników Watykanu.
Siostry podczas odnowienia ślubów zakonnych 2 lutego w świdnickiej katedrze
150. Zebranie Plenarne Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych potrwa od 6 do 8 maja w Licheniu. W obradach weźmie udział ponad 160 sióstr - przełożonych prowincjalnych i generalnych z około stu żeńskich zgromadzeń zakonnych posługujących w Polsce.
Tematem przewodnim spotkania będzie "Życie konsekrowane w dobie 'popołudnia chrześcijaństwa'. Wezwanie do głębi". W ciągu trzech dni zagadnienie to poprowadzi w formie wykładów S. prof. Beata Zarzycka ZSAPU, profesor uczelni Instytutu Psychologii Wydziału Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
