Pod przewodnictwem abp. Salvatora Pennacchio – nuncjusza apostolskiego w Polsce – 24 sierpnia br. została odprawiona uroczysta Msza św. w bazylice Grobu Bożego w Miechowie, podczas której wprowadzono relikwie bł. Bartola Longo – tercjarza zakonu dominikańskiego i czciciela Różańca św.
Przedstawicielowi Papieża w Polsce towarzyszyli: abp Tommaso Caputo z Pompejów, biskup kielecki Jan Piotrowski, ks. prał. Henryk Jagodziński – pierwszy radca Nuncjatury Apostolskiej w Indiach oraz kilkudziesięciu kapłanów z diecezji kieleckiej. Na tę wyjątkową uroczystość do Miechowa przybyło z całej Polski blisko sto dam i rycerzy Grobu Bożego. Uroczystą Eucharystię poprzedziły Koronka do Bożego Miłosierdzia oraz modlitwa różańcowa. Zebrani w sali konferencyjnej domu parafialnego wysłuchali okolicznościowej prelekcji oraz obejrzeli film biograficzny przybliżający postać bł. Bartola.
Nuncjusz apostolski poświęcił obraz przedstawiający błogosławionego. – Zebraliśmy się tu, aby uczcić relikwie bł. Bartola Longo. Tę sposobność zawdzięczamy św. Janowi Pawłowi II, który beatyfikował go 26 października 1980 r. – powiedział przed Mszą św. Józef Dąbrowski – zwierzchnik Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie.
Homilię wygłosił abp Caputo, który przybliżył zebranym postać błogosławionego: – Z miłości do Maryi stał się pisarzem, apostołem Ewangelii, głosicielem, propagatorem Różańca św., założycielem – pomimo ogromnych trudności – słynnego sanktuarium w Pompejach. Z miłości do Maryi ustanowił liczne instytucje charytatywne, stał się żebrakiem na rzecz ubogich dzieci, przekształcił Pompeje w żywą twierdzę ludzkiej i chrześcijańskiej życzliwości. Ksiądz arcybiskup zaznaczył, że Bartolo, jako młody prawnik, zagubiony i poszukujący, właśnie w Pompejach odnalazł Boga i Maryję. Zachęcił też wszystkich do naśladowania błogosławionego. – Jako człowiek Boży posiadł on profetyczną wizję ludzkości i z tej racji jego pisma i dzieła oraz zrealizowane projekty przemawiają do dzisiejszego człowieka – podkreślił. Przypomniał, że właśnie bł. Bartolo – wielki czciciel Maryi i Różańca św. – był inspiracją dla Jana Pawła II, który do tej wyjątkowej modlitwy dodał tajemnice światła.
Uroczyste przekazanie relikwii błogosławionego poprzedziła procesja, która zatrzymała się przed wejściem do bazyliki. Tam bp Piotrowski pobłogosławił odnowiony dziedziniec południowy – dawny przykościelny cmentarz. W bazylice ksiądz biskup odebrał z rąk abp. Caputo relikwie i dokonał ich intronizacji. Bp Piotrowski pozdrowił nuncjusza i towarzyszących mu kapłanów, damy, rycerzy oraz wszystkich wiernych. – Niech dar Bożego słowa budzi w nas nadzieję, bo nawet jedno Boże słowo, które dociera do ludzkiego serca, zawsze jest owocne – powiedział. Po Mszy św. zebrani oddali cześć relikwiom błogosławionego przez ich ucałowanie.
Zwierzchnik Bożogrobców komandor Józef Dąbrowski podkreślił, że „uroczystość wprowadzenia relikwii bł. Bartola Longo zainaugurowała w Polskim Zwierzchnictwie duchowe przygotowanie do rozpoczęcia peregrynacji relikwii błogosławionego do rodzin kawalerów i dam Zwierzchnictwa”. – Chcemy w ten sposób wypełnić prośbę, a nawet polecenie naszego wielkiego mistrza kard. Edwina Fredericka O’Briena, skierowane do członków naszego zakonu podczas jubileuszowej pielgrzymki zwierzchnictw włoskich do Pompejów 15 października 2016 r., abyśmy informowali o postaci Bartola Longo i naśladowali go. Relikwie błogosławionego, przywiezione z Pompejów przez konfratra, kawalera ks. Mirosława Pstrągowskiego, zostały ofiarowane Zwierzchnictwu w marcu 2017 r. podczas wielkopostnych rekolekcji w Częstochowie. Peregrynacja do rodzin dam i kawalerów rozpocznie się 5 października 2017 r., w dzień liturgicznego wspomnienia bł. Bartola. Jak zaznaczył mistrz: To znak Bożej Opatrzności, że w 100-lecie objawień w Fatimie i w roku 300-lecia koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej ten apostoł Różańca zacznie gościć w naszych domach i w naszych parafiach.
Bożogrobcy swoją wdzięczność za pierwszy rok peregrynacji relikwii chcą wyrazić pielgrzymką Zwierzchnictwa do Pompejów, która odbędzie się w 15. rocznicę pielgrzymki św. Jana Pawła II do tego sanktuarium. Kustosz bazyliki Grobu Bożego ks. kan. Mirosław Kaczmarczyk z ogromną życzliwością przyjmuje wszystkie inicjatywy Bożogrobców, które służą umacnianiu kultu Grobu Bożego, Matki Najświętszej i popularyzacji niezwykłego w skali kraju sanktuarium.
Pierwsze liturgiczne wspomnienie kanonizowanego w tym roku papieża Jana Pawła II zapisze się w historii parafii Macierzyństwa NMP w Trzebiatowie jako niezwykle ważne wydarzenie religijne i historyczne
W tym bowiem dniu dzięki zrządzeniu Bożej Opatrzności mogliśmy uroczyście wprowadzić do sanktuarium relikwie naszego wielkiego Rodaka. Dokonali tego bp Marian Błażej Kruszyłowicz wraz z ks. prał. dr. Andrzejem Dowalem, kustoszem trzebiatowskiej świątyni, oraz ks. wikariuszem Przemysławem Kryszczyńskim. Na Mszy św. zgromadzili się licznie przybyli parafianie, którzy mieli okazję na zakończenie Eucharystii ucałować relikwie Ojca Świętego. Ks. prał. Andrzej Dowal na początku Mszy św. odczytał pismo skierowane do kard. Stanisława Dziwisza, metropolity krakowskiego, zawierające prośbę o dar relikwii dla naszego sanktuarium. Napisał m.in.: „W tym szczególnym miejscu nad Odrą i Bałtykiem, gdzie w cudownym obrazie Madonny z Dzieciątkiem wielbiony jest dobry Bóg, umacniający swój Lud obfitymi łaskami, promuje się wartości, którymi tak bardzo żył św. Jan Paweł II: świętość ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci, wartości ewangeliczne oraz patriotyczne i cześć do Najświętszej Maryi Panny. (...) Naszym pragnieniem jest, abyśmy my, którzy spotykaliśmy się z Janem Pawłem II, modliliśmy się z Papieżem, słuchaliśmy jego nauczania, jak i ci, którzy za życia Ojca Świętego tego nie doświadczyli, teraz mieli taką sposobność – razem z nim, choć już inaczej, pielgrzymować do domu Ojca – tutaj i z tego miejsca w maryjnym sanktuarium nad Odrą i Bałtykiem”.
Do ogłoszenia przez Piusa IX 8 grudnia 1854 r. dogmatu o Niepokalanym Poczęciu przyczynił się niewątpliwie kult Serca Najświętszej Maryi Panny. Rozwijał się równolegle z kultem Najświętszego Serca
Jezusa, a swymi początkami sięgał czasów średniowiecza. Już w XIV wieku pojawiły się obrazy i rzeźby przebitego siedmioma mieczami serca Bolesnej Matki Zbawiciela. W połowie XVII wieku św. Jan Eudes rozpowszechniał
obrazy Matki Bożej, ukazującej - na podobieństwo Jezusa - swe Serce. Na „cudownym medaliku”, rozpowszechnianym po objawieniach, jakie w 1830 r. miała św. Katarzyna Laboure,
pod monogramem „M” widnieją dwa serca: Jezusa i Maryi. Także założone w Paryżu w 1836 r. Bractwo Matki Bożej Zwycięskiej szerzyło cześć Serca Maryi. W XIX wieku powstały liczne zgromadzenia
zakonne pod wezwaniem Serca Maryi lub Serc Jezusa i Maryi.
Do zaistnienia kultu i nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi najbardziej przyczyniły się objawienia, jakie miały miejsce w 1917 r. w Portugalii. Kiedy 13 maja troje dzieci: Łucja (lat 10),
jej brat cioteczny Franciszek (lat 9) i jego siostra Hiacynta (lat 8) pasły niedaleko od Fatimy owce, ujrzały w południe silny błysk jakby potężnej błyskawicy, który powtórzył się dwa razy. Zaniepokojone
dzieci zaczęły zbierać się do domu, gdy ujrzały na dębie postać Matki Bożej i usłyszały Jej głos: „Nie bójcie się, przychodzę z nieba. Czy jesteście gotowe na cierpienia i pokutę, aby sprawiedliwości
Bożej zadośćuczynić za grzechy, jakie Jego majestat obrażają? Czy jesteście gotowe nieść pociechę memu Niepokalanemu Sercu?”.
Matka Boża poleciła dzieciom, aby przychodziły na to miejsce 13. dnia każdego miesiąca. W trzecim objawieniu, 13 lipca, prosiła, aby w każdą pierwszą sobotę miesiąca była przyjmowana Komunia św. wynagradzająca.
Podczas tych objawień Matka Boża wielokrotnie sama nazwała swe serce „niepokalanym”.
W piątym objawieniu, 13 września, poleciła dzieciom, aby często odmawiały Różaniec w intencji zakończenia wojny. Ostatnie zjawienie się Matki Bożej - 13 października oglądało ok. 70 tys. ludzi.
Od samego rana padał deszcz. Nagle rozsunęły się chmury i ukazało się słońce. Z tłumu dały się słyszeć okrzyki przerażenia: bowiem słońce zaczęło zataczać koła po niebie i rzucać strumienie barwnych promieni...
Objawienia fatimskie stawały się coraz bardziej sławne i wywoływały coraz żywsze zainteresowanie, m.in. ze względu na zapowiedziane w nich wydarzenia, a zwłaszcza na tzw. tajemnicę, która została
przekazana wyłącznie do wiadomości papieża. Dziś znamy jej treść. Matka Boża zapowiadała nadejście jeszcze straszliwszych wojen niż ta, która się kończyła. Zapowiadała nowe prześladowanie Kościoła, zamach
na papieża, rewolucję w Rosji. Prosiła, aby Jej Niepokalanemu Sercu poświęcić cały świat, a zwłaszcza Rosję.
Krwawa bolszewicka rewolucja wybuchła, kiedy jeszcze trwały objawienia. Jej ofiarą stał się również Kościół w Meksyku (1925 r.) oraz w Hiszpanii (1936 r.). A mimo to ostatnie z fatimskich
poleceń Maryi nie zostało szybko spełnione. Dopiero kiedy wybuchła II wojna światowa, przypomniano sobie „tajemnicę fatimską” i 13 października 1942 r., w 15-lecie objawień, papież Pius
XII drogą radiową ogłosił całemu światu, że poświęcił rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi.
Pius XII polecił, aby aktu poświęcenia dokonały poszczególne kraje. Pierwsza, z udziałem prezydenta państwa, uczyniła to Portugalia. 4 maja 1944 r. papież ustanowił dzień 22 sierpnia świętem
Niepokalanego Serca Maryi. W Polsce zawierzenia naszego narodu Niepokalanemu Sercu Maryi dokonał dopiero po zakończeniu wojny - 8 września 1946 r.
- Prymas Polski kard. August Hlond w obecności całego Episkopatu i około miliona pielgrzymów zgromadzonych na Jasnej Górze przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Do tego zawierzenia nawiązał
kard. Stefan Wyszyński, kiedy w latach 1956, 1966 i 1971 oddawał naród polski w macierzyńską niewolę Maryi za wolność Kościoła w ojczyźnie i na całym świecie. W następnych latach akty te były ponawiane.
Kościół w Polsce zawierzał także Maryi Jan Paweł II za każdym swym pobytem na Jasnej Górze.
Niby życzeniu Matki Bożej stało się zadość, ale trudno w akcie papieża Piusa XII dopatrzyć się wyraźnego zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi Rosji. Niebawem też czerwony smok rozciągnął panowanie
nad wieloma krajami, a na jego krwiożerczą służbę oddało się wielu intelektualistów całego świata. Wydawało się, że wkrótce rzuci do swych stóp całą ludzkość.
Wobec wciąż szalejącego bezbożnictwa wielu biskupów postulowało dokładne spełnienie prośby Fatimskiej Pani. W latach 1950-55 figura Matki Bożej Fatimskiej pielgrzymowała po wielu krajach. Wprawdzie
na zakończenie Soboru Watykańskiego II (1964 r.) Paweł VI ogłosił Matkę Jezusa Matką Kościoła i posłał do Fatimy złotą różę, nie doszło jednak do postulowanego zawierzenia świata i Rosji Jej Niepokalanemu
Sercu.
Dopiero wydarzenia z 13 maja 1981 r. - zamach na Papieża na Placu św. Piotra - przypomniały fatimską przepowiednię. Ojciec Święty Jan Paweł II spełnia wreszcie prośbę Matki Najświętszej
i 7 czerwca 1981 r. zawierza ponownie całą ludzką rodzinę i Rosję Jej Niepokalanemu Sercu. Na owoce tego zawierzenia nie trzeba było długo czekać. Jesteśmy zobowiązani dawać świadectwo faktom, które
dokonały się na naszych oczach.
Reforma liturgii w 1969 r. przeniosła święto Niepokalanego Serca Maryi na pierwszą sobotę po uroczystości Serca Pana Jezusa. W tym roku przypadnie ono 19 czerwca. Odprawiane zaś we wszystkie
pierwsze soboty miesiąca nabożeństwa wynagradzające przypominają nam obowiązek podejmowania pokuty i zadośćuczynienia za grzechy współczesnego nam świata i za nasze grzechy.
– Bez Was misja Kościoła po prostu nie mogłaby się zrealizować – zwrócił się do katechetów bp Andrzej Przybylski.
W sobotę, 28 czerwca katecheci z archidiecezji częstochowskiej przybyli do Sanktuarium Matki Bożej Mrzygłodzkiej w Myszkowie - Mrzygłodzie na katechetyczne zakończenie roku szkolnego 2024/2025. Po rozpoczęciu spotkania, zaproszona Patrycja Hurlak wygłosiła bardzo osobiste świadectwo zakończone adoracją Najświętszego Sakramentu. Po krótkiej przerwie, biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej Andrzej Przybylski przewodniczył Mszy św. Spotkanie zwieńczające roczną pracę katechetów zakończył koncert uwielbienia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
