Zgodę na wyłączenie sprawy sług Bożych Józefa i Wiktorii Ulmów oraz ich siedmiorga dzieci z procesu polskich męczenników II wojny światowej: sługi Bożego Henryka Szumana i 88 Towarzyszy, którym zajmowała się diecezja pelplińska, wyraziła – reskryptem z 20 lutego br. – Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych Stolicy Apostolskiej. Z prośbą do Kongregacji 31 stycznia tego roku zwrócił się metropolita przemyski abp Adam Szal.
Józef i Wiktoria Ulmowie wraz sześciorgiem dzieci i siódmym, które niebawem miało przyjść na świat, zostali zamordowani przez żandarmerię niemiecką rankiem 24 marca 1944 r. za ukrywanie ośmiorga osób z dwóch żydowskich rodzin Szallów i Goldmanów. Tym samym rodzina Ulmów stała się symbolem ratowania przez Polaków ludności żydowskiej, ale takich ofiarnych ludzi było w naszym narodzie znacznie więcej. Szacuje się, że w okresie okupacji niemieckiej Polacy z narażeniem własnego życia uratowali przed zagładą od 30 do nawet 100 tys. Żydów. Tylko w Markowej, w ośmiu polskich domach uratowano przed zagładą 21 Żydów. Heroizmem wykazały się także rodziny: Barów, Przybylaków, Szylarów i Cwynarów, które mimo tragedii Ulmów i strachu, jaki padł na wieś, nadal niosły pomoc Żydom.
Wyłączenie z procesu 88 innych męczenników ma bardziej ukazać Rodzinę Ulmów, która straciła życie razem z ukrywanymi przez nich Żydami. Męczeńska ofiara i przykład życia Józefa i Wiktorii oraz ich dzieci stały u podstaw rozpoczętego we wrześniu 2003 r. przez Kurię Metropolitalną w Przemyślu ich procesu beatyfikacyjnego. W 2011 r. dokumenty trafiły do Watykanu, gdzie trwa merytoryczna ocena zebranego materiału. W 2013 r. został wydany dekret validitatis – czyli ważności krajowego etapu procesu. W 1995 r. małżeństwo Ulmów zostało zaliczone do grona „Sprawiedliwych wśród Narodów Świata”, a Markowa stała się symbolem pomocy Polaków dla ludności żydowskiej podczas niemieckiej okupacji. W 2004 r. w Markowej odsłonięto monument przypominający heroiczność rodziny Ulmów. O ich ofierze i bohaterstwie przypomina też otwarte w marcu 2016 r. Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej.
Z ks. dr. Mateuszem Rachwalskim, postulatorem procesu beatyfikacyjnego sługi Bożego Jacka Krawczyka, rozmawia ks. dr Jakub Nagi.
Ks. dr Jakub Nagi: Na czym polega rola postulatora w procesie beatyfikacyjnym?
Ks. dr Mateusz Rachwalski: Istotne jest to, że postulator nie rozpoczyna pełnienia swoich zadań w dniu uroczystej sesji inaugurującej proces na szczeblu diecezjalnym. Postulator, tak naprawdę, działa od dłuższego czasu. Najpierw przygotowuje i rozpoznaje wszystkie warunki, sprawdza, czy są one spełnione, by proces mógł być oficjalnie rozpoczęty. Bada opinię świętości danego kandydata na ołtarze. Zbiera opinie i świadectwa o nim, czyli osób najbliższych, które znały kandydata na ołtarze. Dalej sprawdza walor eklezjalny sprawy, jakie jest przesłanie tej osoby dla aktualnego życia Kościoła. Później na podstawie rozpoznania tych wszystkich warunków składa tzw. supplex libellus do biskupa danej diecezji, gdzie przedstawia wszystkie argumenty przemawiające za tym, żeby taki proces rozpocząć.
Wpisana w 2016 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO dawna katedra ormiańska w Ani, w prowincji Kars, we wschodniej Turcji, przy granicy z Armenią może wkrótce stać się meczetem po zakończeniu prac renowacyjnych w tej zabytkowej budowli. Zapowiedziała to turecka agencja prasowa Anadolu, nazywając chrześcijańską świątynię „meczetem Fethiye” (meczetem Podboju).
Katedra Surp Asdvadzadzin (Świętej Bogurodzicy) jest średniowiecznym klejnotem Ani – dawnej stolicy Armenii. Zbudowana w latach 987-1010 za panowania armeńskiego króla Symbata II i królowej Katramidy, była dziełem wybitnego architekta Trdata. Po zdobyciu miasta przez Turków Seldżuckich w 1064 roku została zamieniona na meczet, jednak od 1199 roku ponownie była kościołem. Świątynia została poważnie uszkodzona podczas trzęsień ziemi w 1319 i 1988 roku.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.