Reklama

Święta i uroczystości

Brama do nieba

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny ukazuje ważny etap w historii zbawienia i wpisane jest w życiową misję Matki Jezusa Chrystusa. Dla ludzi XXI wieku wydarzenie to ma dodatkowo znaczenie egzystencjalne, poszerza bowiem ziemską perspektywę do granic nieba, a nawet w pewnym sensie ją przekracza

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Był rok 1950. Mimo niesprzyjającej aury w Bazylice św. Piotra zgromadziło się aż 1600 biskupów z całego świata i niezliczone rzesze wiernych. Prawda o Wniebowzięciu Matki Bożej została ogłoszona 1 listopada przez papieża Piusa XII w konstytucji apostolskiej „Munificentissimus Deus”. Czytamy w niej m.in.: „...powagą Pana Naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą ogłaszamy, wyjaśniamy i określamy jako dogmat przez Boga objawiony, że Niepokalana Bogarodzica, zawsze Dziewica Maryja po zakończeniu biegu życia ziemskiego została z ciałem i duszą wzięta do niebieskiej chwały”. Data ogłoszenia dogmatu nie powinna być przez nikogo interpretowana zbyt pośpiesznie. Już bowiem przed wiekami przekonanie o tym, że Maryja wraz z ciałem uwielbia Boga w niebie, obecne było wśród chrześcijan. Nie można więc twierdzić, że chodzi tu o jakieś nowe przekonanie.

Wiara przed dogmatem

Reklama

Już w VI wieku cesarz Maurycy (582 – 602) polecił obchodzić na Wschodzie w całym swoim państwie w dniu 15 sierpnia osobne święto dla uczczenia tej tajemnicy. Święto to musiało lokalnie istnieć już wcześniej, przynajmniej w V wieku. W Rzymie odnotowano istnienie tego święta z całą pewnością w wieku VII. Wiemy bowiem, że papież św. Sergiusz I (687 – 701) ustanowił na tę uroczystość specjalną procesję. Papież Leon IV (+ 855) dodał do święta wigilię i oktawę. Z pism św. Grzegorza z Tours (+ 594) dowiadujemy się, że w Galii to święto istniało już w VI wieku. Obchodzono je jednak nie 15 sierpnia, ale 18 stycznia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Maryja zatem jako pierwsza spośród stworzonych istot przekroczyła bramy nieba wraz z ciałem. Trudno więc, przeżywając po raz kolejny w swoim życiu tę uroczystość, nie zapytać o niebo oraz o to, jak z punktu widzenia objawienia będzie wyglądało nasze uwielbione ciało. Nieprzypadkowo Jan Paweł II podkreślał, że Maryja jest jakby przewodniczką do nieba: „Nam, pielgrzymującym przez świat i zmierzającym do chwały niebios, Maryja jako jaśniejąca gwiazda wskazuje drogę do ojczyzny, ku której podążamy. Upewnia nas, że dotrzemy do celu, jeżeli będziemy niestrudzenie i nieustannie poszukiwać «rzeczy z wysoka» z żywą wiarą, niezłomną nadzieją i gorliwą miłością. Nie tylko wskazuje nam drogę, ale sama nam towarzyszy i jest dla nas «niebios błogą bramą»” („Anioł Pański”, 15 sierpnia 1999 r., Castel Gandolfo).

Będzie nam usługiwał

Reklama

Św. Augustyn w jednym ze swoich kazań napisał: „Słowa naszego Pana Jezusa Chrystusa przypominają nam, iż jeden jest cel, do którego zmierzamy wśród rozmaitych spraw tego świata. Zmierzamy jako wędrowcy, a nie mieszkańcy, jako ci, którzy są w drodze, a nie u kresu, ci, którzy pragną, ale jeszcze nie posiadają. Podążajmy jednak pilnie i wytrwale, abyśmy doszli kiedyś do celu”. Choć w wielu uszach może to zabrzmieć niedorzecznie, z punktu widzenia chrześcijańskiej perspektywy na ziemi jesteśmy jedynie wędrowcami. Więcej nawet, traktujemy ziemską rzeczywistość jak poczekalnię, w której musimy wprawdzie wypełniać powierzone nam zadania, ale ostatecznym celem jest powrót do domu Ojca. Św. Augustyn w kazaniu odnoszącym się do odmiennych postaw Marii i Marty napisał: „W ojczyźnie tego wszystkiego już nie będzie. A co będzie? To, co wybrała Maria: tam będziemy nasyceni, a nie będziemy się posilać. To, co Maria wybrała tutaj, tam będzie doskonałe i pełne. Tutaj z zastawionego stołu zbierała okruszyny Bożego słowa. Chcesz wiedzieć, jak będzie w niebie? Oto sam Pan mówi o swoich sługach: «Zaprawdę powiadam wam: przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał»”.

Jeśli więc przeżywanie Wniebowzięcia przywodzi nam na myśl ojczyznę niebieską, trudno wyobrazić sobie lepsze owoce naszej pobożności. Na temat teologicznej wymowy tej tajemnicy papież Benedykt XVI mówił: „Święto Wniebowziętej, tak bliskie tradycji ludowej, stanowi dla wszystkich wierzących okazję sprzyjającą medytacji nad prawdziwym sensem i wartością życia ludzkiego w perspektywie wieczności. Drodzy bracia i siostry, to niebo jest naszym ostatecznym mieszkaniem. Stamtąd Maryja zachęca nas swoim przykładem, abyśmy przyjęli wolę Boga, abyśmy nie dali się zwieść złudnym powabom tego wszystkiego, co nietrwałe i przejściowe, abyśmy nie ulegali pokusom egoizmu i zła, które gaszą w sercu radość życia” („Anioł Pański”, 15 sierpnia 2005 r., Castel Gandolfo).

Dla świata myśl o przemijaniu jest źródłem niepokoju. Dla nas przeciwnie – źródłem nadziei, która w znacznym stopniu wypływa z nabożnego przeżywania uroczystości Wniebowzięcia.

2016-08-10 08:24

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i dziękczynienie za ŚDM

[ TEMATY ]

wniebowzięcie

uroczystość

Mazur/episkopat.pl

Jasna Góra

Jasna Góra

15 sierpnia przypada uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny oraz 96. Rocznica Cudu nad Wisłą. Główne uroczystości z udziałem polskich biskupów będą miały miejsce tradycyjnie na Jasnej Górze. W tym roku będą one połączone z dziękczynieniem za 25-lecie Światowych Dni Młodzieży na Jasnej Górze i zakończone niedawno 31. Światowe Dni Młodzieży w Krakowie.

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny jest jednym z dogmatów Kościoła Katolickiego od roku 1950 – ustanowił go papież Pius XII w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus (łac. Najszczodrobliwszy Bóg). Na Wschodzie Wniebowzięcie nazywane jest do dzisiaj «Zaśnięciem Matki Bożej».
CZYTAJ DALEJ

Św. Bernard z Clairvaux – człowiek z Jasnej Doliny

[ TEMATY ]

święty

święci

św. Bernard z Clairvaux

wikipedia.org

św. Bernard z Clairvaux

św. Bernard z Clairvaux

Nauczanie i uprawianie teologii w środowisku wspólnoty klasztoru miało w średniowieczu pogłębiać duchowość. W XII wieku wybitnym przedstawicielem teologii monastycznej był Bernard z Clairvaux, opat cystersów, który przysporzył zakonowi ogromną liczbę nowych braci; za jego słowem i postawą poszło wielu, ponadto w ciągu całego życia założył 68 nowych klasztorów i objął swoim kierownictwem 160.

Bernard urodził się k. Dijon – stolicy Burgundii, w roku 1090. Jego rodzice byli pobożni. Ojciec był rycerzem i doradcą księcia Burgundii, matka pochodziła z możnego rodu. Po śmierci matki 17-letni chłopiec oddał się w opiekę Matce Bożej, jednak u progu dorosłości przeżył załamanie wewnętrzne. Trwająca 2 lata walka z pustką duchową przyniosła niezwykłe owoce. 22-letni młody człowiek wrócił do Boga i zapragnął życia w oddaleniu od świata. Uczynił to, pociągając za sobą ojca, kilku krewnych i niemal dwudziestu przyjaciół. Po 3 latach życia w cysterskim opactwie w Citeaux, wybudował i objął klasztor w dzikiej kotlinie Szampanii, a miejscu temu po oswojeniu nadał nazwę Clairvaux – Jasna Dolina. Przez 38 lat był tam opatem, jednak jego działalność nie ograniczyła się ani do tego miejsca, ani do ludzi, którymi przewodził. Zreformował życie klasztorne, brał udział w istotnych wydarzeniach politycznych i kościelnych, wiele podróżował, utrzymywał kontakty z wszystkimi ważniejszymi postaciami swoich czasów. Jego zdanie i poparcie były decydujące m.in. podczas organizowania drugiej wyprawy krzyżowej w 1147 r. Zmarł 20 sierpnia 1153 r. Do chwały świętych wyniósł go Aleksander III w 1174 r. Doktorem Kościoła ogłosił go Pius VIII w 1830 r.
CZYTAJ DALEJ

„Obietnica Świtu” – XIII Spotkanie Młodych Archidiecezji Lubelskiej

2025-08-19 21:01

[ TEMATY ]

Lublin

Spotkanie Młodych Archidiecezji Lubelskiej

Obietnica Świtu

SMAL

Garbów

facebook.com/smal.garbow

Spotkanie Młodych Archidiecezji Lubelskiej

Spotkanie Młodych Archidiecezji Lubelskiej

W dniach 20-24 sierpnia w Garbowie koło Lublina odbędzie się XIII edycja Spotkania Młodych Archidiecezji Lubelskiej (SMAL) pod hasłem „Obietnica Świtu”. Wydarzenie skierowane jest do młodych od 13 do 27 lat. Organizatorem jest Centrum Duszpasterstwa Młodzieży Archidiecezji Lubelskiej, które co roku tworzy przestrzeń do spotkania i modlitwy.

Ważnymi elementami spotkania będą codzienne Eucharystie, adoracje Najświętszego Sakramentu z uwielbieniem, nabożeństwa oraz spotkania w grupach, które dają możliwość pogłębiania relacji z Bogiem i drugim człowiekiem.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję