Reklama

Wiadomości

Drogi do świętości

Szukałem siebie, znalazłeś mnie

Niedziela Ogólnopolska 38/2015, str. 50-51

[ TEMATY ]

rodzina

świadectwo

Niedziela Młodych

Archiwum Maćka Sikorskiego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wielki dom położony na skraju lasu, w środku salon z fortepianem, owczarek podhalański bawiący się z dziećmi – sielankowe wspomnienia z wczesnego dzieciństwa Maćka Sikorskiego zostały przerwane rozstaniem rodziców.

– Pewnego dnia wcześnie rano mama obudziła nas, zapakowaliśmy nasz skromny dobytek i opuściliśmy dom – opowiada Maciek. – Tak znaleźliśmy się w Tychach, burym mieście z blokami z wielkiej płyty. Nasza nowa rzeczywistość była bardzo smutna i trudna w odniesieniu do dotychczasowego życia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

To były czasy głębokiej komuny, którą Maciek odbierał jako coś złego, choć nie potrafił tego do końca zrozumieć. – Pewnego dnia, będąc na podwórku brzydkiej, obdrapanej szkoły, zobaczyliśmy człowieka ubranego jak papuga, który wydawał się pozostawać ponad tą szaroburą rzeczywistością – opowiada Maciek. – Tym człowiekiem był Rysiu Riedel, nieżyjący już wokalista zespołu „Dżem”. Wówczas narodziło się we mnie pragnienie, żeby go poznać. Rysiek śpiewał o wolności, wydawało się, że znalazł sposób, aby poradzić sobie z tą okropną rzeczywistością.

Rysiek

Reklama

Marzenia mają to do siebie, że lubią się spełniać. Niedługo potem Maciek znalazł się w towarzystwie Ryśka, a z czasem nie było tygodnia, w którym nie odwiedziłby starszego przyjaciela. Bardzo szybko zdał sobie jednak sprawę z tego, że wolność Ryśka była pozorna. Przez mieszkanie wokalisty przewijało się wiele osób, a wszyscy ćpali. – Był w tym wszystkim jednak pewien paradoks – mówi Maciek. Kiedy któregoś razu ktoś zaproponował mi spróbowanie, Rysiek, który sam był uzależniony, zrobił mu awanturę i zakazał, by ktokolwiek kiedykolwiek częstował mnie heroiną. Dziś jestem przekonany, że w ten sposób uratował mi życie. Spośród tych kilkudziesięciu osób, które spotkałem u Ryśka, dziś żyją jedna lub dwie.

– W liceum nauka szła mi jako tako, ale ja, szukając źle pojmowanej wolności i będąc bardzo daleko od Pana Boga, sięgnąłem po alkohol, marihuanę i inne narkotyki, które towarzyszyły mi przez wiele lat – kontynuuje Sikorski. – Potem przyszła matura i czas otrzeźwienia. Chciałem iść do szkoły aktorskiej lub filmowej, ale ponieważ, jak większość narkomanów, miałem bardzo osłabioną pewność siebie, nie wierzyłem, że się tam dostanę i za radą rodziny poszedłem na prawo. Podczas studiów pogrążałem się w narkotykach. Całymi dniami paliłem marihuanę, egzaminy jakoś szły. Ale żeby ćpać, potrzebowałem pieniędzy. Na czwartym roku rzuciłem studia i zostałem dilerem. Pożyczyłem pieniądze na zakup towaru i wyjechałem do Holandii.

Narkotyki

Reklama

Tam jednak Maciek został oszukany. Gdy wrócił do Polski, okazało się, że ludzie, od których pożyczył pieniądze, nie mieli w zwyczaju żartować. Grożono mu śmiercią. Życie chłopaka wypełnił strach. Oprócz narkotyków zaangażował się w dalekowschodnie medytacje. W tym czasie miało miejsce najbardziej dramatyczne wydarzenie w jego życiu. – Mieszkałem wtedy w Oświęcimiu. Moja dziewczyna wyszła na imprezę, a ja zostałem sam w mieszkaniu, zaryglowałem drzwi i paląc marihuanę, zacząłem medytować. Pamiętam, że miałem wówczas na szyi metalowe korale, którymi, mimo tego, że byłem sam, ktoś zaczął poruszać. Poczułem się przymuszony do popełnienia samobójstwa. Znalazłem się w wannie, przeciąłem żyły, czułem, że umieram. Niespodziewanie moja dziewczyna, wiedziona intuicją, wróciła wcześniej, razem z naszym kolegą. Mieszkanie było zaryglowane, a okna zamknięte. Do dziś nie wiem, w jaki sposób dostali się do środka. Wierzę, że to mój Anioł Stróż otworzył te drzwi...

Po tym traumatycznym wydarzeniu Maciek wyjechał z miasta. Nie wiedząc, gdzie szukać pomocy, wrócił do swoich bliskich, z którymi dotąd nie utrzymywał kontaktu. – Okazało się, że osoby, którymi dotychczas gardziłem, wyciągnęły do mnie rękę – mówi Maciej. – Mama pożyczyła pieniądze z banku i mogłem oddać dług. Wyjechałem do Wiednia, aby zapracować na zwrot pożyczki. To był czas ciężkiej pracy. Nie ćpałem już, bo mój organizm nie był w stanie przyjąć więcej narkotyków.

Ale duchowość nie znosi próżni. Maciek poszukiwał pokoju w różnych duchowościach i technikach medytacyjnych. Ta rzeczywistość zaczęła go wypełniać, choć nie dawała mu pokoju serca. Po powrocie do Polski zaczął... studia ezoteryczne. Nawiązał w tym czasie kontakt z przedstawicielem hurtowni ezoterycznej, który zaproponował mu zostanie przedstawicielem jego firmy na Polskę. – Wydawało mi się, że moje życie zostało wyprostowane – mówi Maciek. Ale nadszedł inny przełom.

Bóg jest Osobą

Reklama

– W tym czasie moja koleżanka ze studiów pojechała do Medjugorie, poszukując tam niesamowitych zjawisk – opowiada Maciek. – Ja też tam pojechałem, szukając przede wszystkim sensacji. Najważniejszy moment miał miejsce w sklepie z pamiątkami, w którym chciałem kupić coś mamie. Kobieta, która tam sprzedawała, mówiła o Matce Bożej jak o osobie. Ta sytuacja bardzo mnie dotknęła. Te wszystkie miejsca, w których dotąd byłem, zakładały wizję bezosobowego Boga. To mi nie dawało spokoju. Po powrocie okazało się, że moi bardzo bliscy przyjaciele zaczęli się nawracać. Widziałem, jak się zmieniali, byli bardziej spokojni i szczęśliwi. To mnie pociągało, zacząłem próbować się modlić, czytać Pismo Święte, choć wciąż negowałem Kościół. Moi przyjaciele zachęcali mnie do radykalizmu, ale ja uparcie czekałem na rozpoczęcie pracy.

W międzyczasie nadarzyła się okazja, bym znów pojechał do Medjugorie, tym razem na pielgrzymkę. Trzeba było się wyspowiadać. To było dla mnie nie do pomyślenia. Jednak odważyłem się i poszedłem do poleconego mi spowiednika. Opowiedziałem o swoim życiu, co było dla mnie bardzo trudne, ale czułem, że to mnie oczyszcza. Z moich pleców spadł potworny ciężar. Zacząłem odzyskiwać wolność. Po spowiedzi płakaliśmy obaj – i ja, i spowiednik. To była wielka radość. Pojechałem do Medjugorie i tam Matka Boża pokazała mi piękno Kościoła przez osoby, które były ze mną, które odpowiadały na wszystkie moje pytania. Wróciłem do Polski. Zajrzałem do skrzynki pocztowej, w której znalazł się katalog hurtowni ezoterycznej, po którego otrzymaniu miałem rozpocząć pracę. Na kopercie był znaczek... z Matką Bożą Zwycięską. Nigdy nie podjąłem tej pracy.

Za najważniejszy krok na drodze nawrócenia Maciek uważa moment, gdy podczas koncertu ewangelizacyjnego zespołu „Frühstück” wyznał, że Jezus jest jego Panem i Zbawicielem. – To był przełom, po którym powoli wszystko zaczęło się zmieniać – opowiada.

Świadectwo

Dziś Maciek jest szczęśliwym mężem Aliny i tatą Tytusa, Bruna, Amelii, Anieli i Kosmy. Są na Drodze Neokatechumenalnej. Maciek prowadzi wiele działalności, jest m.in. twórcą projektu „Historia dla Najmłodszych – Budzimy pasję”. Nie zapomina jednak o tym, co Jezus uczynił w jego życiu, i ze świadectwem swojego nawrócenia pt. „Szukałem siebie, znalazłeś mnie” przygotowanym w atrakcyjnej multimedialnej formie jeździ po Polsce. W katechezie wraz z Maćkiem Sikorskim bierze udział Adam Szewczyk, wizualizację przygotował Łukasz Murzyn, a autorem tekstów piosenek jest Wilhelm Bąk. Aby zaprosić Maćka do siebie, wystarczy zadzwonić pod nr tel. 530 719 801 lub napisać: maciej.sikorski@doteatru.com.pl.

2015-09-15 13:13

Oceń: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Siostra mnie jeszcze zaskoczy

Niedziela Ogólnopolska 13/2018, str. 52-53

[ TEMATY ]

młodzi

Niedziela Młodych

Zdjęcia: archiwum Sióstr Jezusa Miłosiernego

Siostry Jezusa Miłosiernego z Bledzewa z diecezji ziolonogórsko-gorzowskiej opowiadają o pasjach w powołaniu

Siostry Jezusa Miłosiernego z Bledzewa z diecezji ziolonogórsko-gorzowskiej opowiadają o pasjach w powołaniu

Życie w zakonie – czy może być ciekawe? Zastanawiają się niektórzy. Takie życie – jak wskazywał o. dr Bernard Jarosław Marciniak OFM, prowincjał franciszkanów z Poznania – w opinii tego świata nieraz uważane jest za stracone, jakoby miało ono przekreślać plany i marzenia człowieka, który obrał tę drogę. Nic bardziej mylnego. To właśnie życie w pełni miłości z Jezusem daje niezwykłe możliwości rozwoju, pozwala na nowo odkrywać pasje i talenty, a przywdzianie habitu wcale nie stoi temu na przeszkodzie. Pasje pomagają w odkrywaniu powołania i obecności Pana Boga w życiu człowieka. Przykładem są Siostry Jezusa Miłosiernego z Bledzewa, które na łamach "Niedzieli Młodych" opowiedziały nam swoje historie.

S. Eliza, mistrzyni nowicjatu, przełożona Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego w Bledzewie, pochodzi ze Szprotawy. W bardzo młodym wieku zaczęła trenować koszykówkę. Urodziła się w sportowej rodzinie, bo – jak mówi – jej rodzice są wuefistami. Początkowo trenowała ją mama, a później tato, który jest trenerem koszykówki, obecnie już na emeryturze. S. Eliza jako zawodniczka występowała w trzecioligowym Klubie Sportowym „Szprotavia” Szprotawa w rozgrywkach makroregionu dolnośląskiego. Koszykówka to była jej pasja. – Moje życie kręciło się wokół sportu. Był on dużą częścią mojego życia. Wiem, że sport bardzo mocno kształtuje charakter. Na pewno cenne jest zmaganie się z sobą, ze swoimi słabościami i dawanie z siebie po prostu wszystkiego, żeby zwyciężyć, chociaż sport uczy także przegrywać; uczy szacunku i gry fair play na boisku, żeby podać rękę tej osobie, z którą się gra; uczy pracy nad sobą i pracy w grupie, co – jak zauważyłam – przenosi się również na życie duchowe i życie we wspólnocie, które dzisiaj jest moim udziałem – opowiada s. Eliza. – Był taki moment w czasie liceum, że zastanawiałam się, co dalej robić. Pamiętam, że w czasie jednego meczu, kiedy biegłam od jednego kosza do drugiego, pomyślałam sobie: za czym ja tak biegam? To było takie pytanie, które bardzo mocno we mnie wybrzmiało. Dzisiaj, po kilkunastu latach, dalej mam tego ducha sportowego we wszystkim, co robię. Lubię wysiłek, lubię zmaganie i dobre zmęczenie; lubię współdziałać z siostrami w jakiejś dobrej sprawie. Myślę, że teraz są to takie Boże zawody, o których mówił św. Paweł, tylko dzisiaj jak dla mnie Pan Bóg nadał temu bardzo głęboki, duchowy sens. Wtedy nie wiedziałam, za czym biegam od kosza do kosza, ale teraz już wiem, za czym biegnę. Pan Jezus mówił, jak czytamy w „Dzienniczku” św. Siostry Faustyny – że każdy nawet „najdrobniejszy czyn oblubienicy Mojej ma wartość nieskończoną, dusza czysta ma moc niepojętą przed Bogiem” (Dz. 534). Dlatego robiąc proste rzeczy, mamy poczucie sensu, że czynimy to z Jezusem dla zbawienia ludzi i własnego uświęcenia. Teraz to jest dla mnie taka najgłębsza motywacja w tym, co robię, a wykorzystuję tu to wszystko, czego się nauczyłam od moich rodziców, i to, czego nauczył mnie sport – dzieli się s. Eliza, która dzisiaj docenia wartość sportu, chociażby w pracy z dziećmi. – Pracując w szkole, czasami miałam zastępstwa na wuefie. Pamiętam, jak kiedyś stałam na korytarzu i kręciłam piłkę na palcu, podszedł do mnie taki malutki chłopczyk i mówi: „Siostra mnie jeszcze wiele razy zaskoczy”. Pomagało mi to w pracy z dziećmi, a sport jest zawsze dla mnie frajdą. Z radością wracam do niego, chociaż teraz w habicie trudniej. Ale jest to możliwe – śmieje się s. Eliza, której obecną pasją jest szukanie Boga w drugim człowieku, a z bardziej przyziemnych rzeczy – muzyka i gra na instrumentach.
CZYTAJ DALEJ

Bp Suchodolski: więzi z młodzieżą nie tworzy się z wysokości ambony czy lekcji religii

2025-07-18 07:09

[ TEMATY ]

bp Grzegorz Suchodolski

BP KEP

Bp Grzegorz Suchodolski

Bp Grzegorz Suchodolski

Więzi z młodzieżą nie tworzy się z wysokości ambony czy szkolnej lekcji religii, ale w codziennym byciu razem, poznawaniu ich języka, wartości i problemów – powiedział PAP przewodniczący Rady KEP ds. Duszpasterstwa Młodzieży bp Grzegorz Suchodolski.

Podkreślił, że „duszpasterstwo młodzieży nie powinno koncentrować się na katechezie, ale na ewangelizacji czy wręcz preewangelizacji, czyli na pierwszym głoszeniu Ewangelii”.
CZYTAJ DALEJ

Tłumy grekokatolików na Górze Jawor – trwają uroczystości 100-lecia objawień maryjnych

2025-07-18 17:39

[ TEMATY ]

grekokatolicy

Andrzej Sosnowski

Święta Góra Jawor

facebook/Piotr Basałyga

Pierwszy dzień pielgrzymki greckokatolickiej na Świętą Górę Jawor w 100-lecie Objawień Maryjnych.

Pierwszy dzień pielgrzymki greckokatolickiej na Świętą Górę Jawor w 100-lecie Objawień Maryjnych.

Od wczesnych godzin porannych wierni Kościoła greckokatolickiego gromadzą się przy Cerkwi Opieki Matki Bożej, by wspólnie uczcić wyjątkowy jubileusz – 100. rocznicę objawień maryjnych na Świętej Górze Jawor.

Chociaż dokładna rocznica przypada na 9 września, główne uroczystości jubileuszowe zaplanowano wcześniej, by umożliwić udział wszystkim pielgrzymom, którzy w tym czasie przybywają w Beskid Niski na "Watrę"– Święto Kultury Łemkowskiej w pobliskiej Zdyni.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję