Wtorek, 12 sierpnia. Dzień powszedni albo wspomnienie św. Joanny Franciszki de Chantal, zakonnicy
• Pwt 31, 1-8 • Pwt 32, 3-4a.7.8.9 i 12 • Mt 18, 1-5.10.12-14
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim? ». On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie. Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych».
Reklama
Uczniowie, przebywając z Jezusem, tworzą wspólnotę. Mimo takiej bliskości z Mistrzem pozwalają, by targały nimi ludzkie słabości. Pytanie, które kierują do Jezusa – „Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?” – nie wypływa tylko z jakiejś ciekawości. Ona ma podłoże głębsze. To pytanie o wielkość i o władzę. Jezus, odpowiadając, stawia przed nimi dziecko i mówi im o tej Bożej wielkości: „Jeśli nie będziecie jak to dziecko, w ogóle nie wejdziecie do królestwa niebieskiego”. Uświadamia nam ta sytuacja, że to nie bogactwo, nie pozycja, nie wielkość i wywyższanie przez ludzi są miarą, jaką mierzy i patrzy na nas Bóg. To prostota dziecka, jego czystość i zależność, ufność, z jaką się odnosi do Stwórcy, czyni nas wielkimi w Jego oczach, bo stajemy się zależni od niego, nieporadni, a zarazem ufni, bo wszystko, co przeżywamy w swoim życiu, łączy nas z Nim. Nasze życie staje się przestrzenią, w której On może działać i być obecnym, a to znaczy, że może królować w nas, a my z Nim wtedy królujemy. Bóg zaprasza nas do stawania się dziećmi. Jego dziećmi.
H.C.
ROZWAŻANIA NA ROK 2026 JUŻ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2026".
