Nieodłącznym elementem obchodów półwiecza kamieńskiego festiwalu jest otwarta w dniu inauguracji tegorocznej imprezy (relacja w nr. 29. „Niedzieli”) i czynna w jej zakończeniu wystawa „50 lat Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej w Kamieniu Pomorskim”. W niewielkiej sali na parterze Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej zgromadzono szereg interesujących eksponatów.

Są to m.in. pierwsze nagrania kamieńskich organów katedralnych na taśmie magnetofonowej i na płycie kompaktowej, medale upamiętniające „okrągłe” rocznice festiwali, plakaty i cieszące oko barwnymi okładkami książeczki programowe, począwszy od 1971 r. (wcześniej drukowano programy na każdy koncert oddzielnie), liczne fotogramy ukazujące występujących podczas koncertów festiwalowych artystów – organistów i solistów innych specjalności, a także zespoły kameralne, chóralne i orkiestrowe, jest wreszcie szczególne wartościowy eksponat – kontuar organowy ze znanej szczecińskiej firmy organmistrzowskiej Grünebergów, funkcjonujący w katedrze aż do czasu przeprowadzonej przed kilku laty przebudowy organów mającej na celu przywrócenie im cech dawnego instrumentu barkowego.

Swoistym łącznikiem „między dawnymi i młodszymi laty” stał się Joachim Grubich, który jako młody laureat I nagrody na międzynarodowym konkursie organowym w Genewie grał był podczas jednego z pierwszych koncertów kamieńskich w 1964 r., a obecnie wystąpił na pierwszym koncercie po inauguracji, prezentując utwory Johanna Sebastiana Bacha, Jana Pieterszoona Sweelincka i Roberta Fuchsa. Od Bacha – jego słynnej Passacaglii c-moll – rozpoczął też swój występ kolejny wybitny organista Andrzej Chorosiński, grając następnie diametralnie różny stylistycznie utwór Carla Phillipa Emmanuela Bacha, syna J. S., by zakończyć swój program efektowną „Toccatą” Theodora Dubois’a. Po tych dwóch polskich mistrzach gry organowej nastąpiła swego rodzaju parada gości – wirtuozów „króla instrumentów” z trzech rożnych krajów Europy. I tak najpierw Balys Vatikus z Litwy zagrał Preludium g-moll Dietricha Buxtehudego, utwory Françoisa Couperina. J. S. Bacha (w tym Fantazję G-dur wykonywaną już podczas inauguracji przez Józefa Serafina) i Guy Boveta. Kolejny gość Paolo Crivellaro z Włoch rozpoczął występ w tym samym co poprzednik utworem Buxtehudego (znać tu predylekcję organistów do niektórych pozycji repertuarowych), potem grał utwory J. P. Sweelincka i J. S. Bacha, w tym wspaniałe Preludium i fugę h-moll. Ową paradę zagranicznych gości zamykał Wolfgang Zerer z Niemiec. Oprócz dzieł niemieckich mistrzów, – Nicolausa Bruhnsa, J. S. Bacha i Johannesa Brahmsa – zagrał on nastrojowy utwór „Le jardin suspendu” wybitnego kompozytora francuskiego, poległego podczas II wojny światowej w wieku 29 lat, Jehana Alaina.

Interesująca okazała się też oferta w dziedzinie poza organowej. Typową muzykę kameralną zaprezentowały trzy różne zespoły. Słynny Kwartet Śląski zagrał uroczy Kwartet c-moll Franza Schuberta oraz VIII Kwartet smyczkowy c-moll Dmitrija Szostakowicza, uważany za najwybitniejszy utwór gatunku w muzyce XX wieku. Dwie wiolonczelistki z Austrii grały w duecie utwory kompozytorów francuskich i J. S. Bacha oraz solo muzykę współczesną. Trzecim zespołem kameralnym był Bielski Kwartet Puzonowy. Jego występ to coś w rodzaju muzycznej wędrówki przez epoki dzięki zgrabnie opracowanym utworom różnych kompozytorów, od renesansu Thomasa Morley’a aż po Arama Chaczaturiana.

Podczas pierwszego koncertu po inauguracji wystąpił pod dyrekcją Arwina Tana chór „Novo Concertante Manila” z Filipin, śpiewający utwory sakralne różnych kompozytorów współczesnych, w których ukazał niesamowicie piękną harmonię brzmienia i nieprzeciętną kulturę muzyczną. Innym zespołem – tym razem instrumentalnym – była Międzynarodowa Młodzieżowa Orkiestra Kameralna pod dyrekcja Jana Miłosza Zarzyckiego, która z udziałem solistki-skrzypaczki Anny Marii Staskiewicz wykonała Koncert a-moll J. S. Bacha, a potem zagrała niebanalne „St. Paul’s Suite” Gustava Holsta, dodając na bis popularna „Orawę” Wojciecha Kilara.

Czerwcowe i lipcowe koncerty festiwalowe z programami interesująco zapowiadanymi przez Mirosława Kosińskiego i Andrzeja Wątorskiego cieszyły się powodzeniem wśród tłumnie wypełniających wnętrze katedry słuchaczy, którzy każdorazowo długotrwałą owacją dziękowali artystom za dostarczenie im pięknych wrażeń muzycznych.