W kazachstańskim sanktuarium Matki Bożej Królowej Pokoju w Oziornoje 2 lipca 2014 r. odbyły się doroczne uroczystości ku czci Patronki tego miejsca. Poświęcono wówczas nowo wybudowaną kaplicę, w której zainstalowany został ołtarz adoracji Najświętszego Sakramentu „Gwiazda Kazachstanu”. Mszy św. koncelebrowanej przez nuncjusza apostolskiego w Kazachstanie abp. Miguela M. Buendíę, przewodniczącego Konferencji Biskupów Katolickich w Kazachstanie abp. Tomasza Petę, przedstawiciela Episkopatu Polski bp. Jerzego Mazura i kapłanów pracujących w Kazachstanie przewodniczył kard. Robert Sarah.
Obecni byli także przedstawiciele władz państwowych Kazachstanu, natomiast Ambasadę Rzeczypospolitej Polskiej w Kazachstanie reprezentowała konsul Małgorzata Tańska.
W homilii kard. Sarah wskazał na znaczenie modlitwy przed Najświętszym Sakramentem.
– To sanktuarium staje się szczególnym miejscem spotkania ludzi z żywym Bogiem i modlitwy o pokój za wstawiennictwem Maryi Królowej Pokoju – powiedział.
Na zakończenie Ofiary Eucharystycznej głos zabrał bp Jerzy Mazur, który zwracając się do licznie przybyłych tego dnia wiernych, podkreślił, że jego uczestnictwo w tej uroczystości jest wyrazem kapłańskiej troski, aby wszyscy ludzie odnajdywali drogę do Boga.
Reklama
– Pragnę podziękować pracującym w tym kraju kapłanom i siostrom zakonnym w imieniu Episkopatu Polski za tę służbę, dzięki której to sanktuarium jest miejscem, gdzie można powierzyć Bogu za wstawiennictwem Maryi wszystkie ludzkie troski i kłopoty – mówił.
Ołtarz „Gwiazda Kazachstanu” to materialny znak inicjatywy propagowania modlitwy adoracyjnej w intencji pokoju w ludzkich sercach i na świecie przez Stowarzyszenie Communita Regina della Pace. Jego prezes Piotr Ciołkiewicz wskazał, że ołtarz ten jest darem Kościoła w Polsce dla Kościoła w Kazachstanie. Zwrócił także uwagę, że „jest to także dar ofiary i modlitwy wielu Polaków dla Kazachstanu”. Zwracając się do przewodniczącego Konferencji Biskupów Katolickich w Kazachstanie, powiedział: – Chciałbym podziękować abp. Tomaszowi Pecie, że nas tutaj zaprosił, aby z tym dziełem na rzecz pokoju przyjechać do Oziornoje.
Ołtarz adoracji „Gwiazda Kazachstanu” został wykonany w pracowni gdańskich artystów Mariusza i jego syna Kamila Drapikowskich. Obecny w Oziornoje Mariusz Drapikowski, wyjaśniając symbolikę ikonograficzną zawartą w tej artystycznej realizacji, która ma służyć modlitwie w intencji pokoju, wskazał na inspirację, jaką jest dla niego nauczanie św. Jana Pawła II.
– To Matka Boża wskazuje na Chrystusa, który jest światłością świata, źródłem prawdziwego pokoju – podkreślił. – Oziornoje jest miejscem przesiąkniętym modlitwą, dlatego też do tego miejsca trafił ten ołtarz, aby je nadal napełniać modlitwą o pokój – dodał.
Przed błogosławieństwem abp Peta powiedział: – My wszyscy powierzamy to dzieło Matce Bożej i dziękujemy za to, co zdarzyło się wcześniej i dzieje się teraz w Oziornoje. Niech tę naszą wdzięczność Maryja zaniesie przed tron swojego Syna. Ona o nikim nie zapomina. Niech nam błogosławi i jako Gwiazda Kazachstanu prowadzi najprostszą drogą do Boga.
Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.
Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach.
Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja.
Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej.
Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego.
Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego.
Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
Kobiety w bieli obecne na inauguracji pontyfikatu Leona XIV
18 maja, w piękne wiosenne przedpołudnie Leon XIV odprawił Mszę św. inaugurującą jego pontyfikat. O wadze tego wydarzenia świadczy fakt, że w liturgii na placu św. Piotra uczestniczyło ponad 150 delegacji państwowych z całego świata. A wśród nich kilka "niestandardowo" - jak na tę okoliczność - ubranych kobiet. Jakie znaczenie miał ich biały strój?
Sektor po lewej stronie ołtarza zajęli kardynałowie i biskupi, natomiast sektor po prawej stronie był zarezerwowany dla delegacji państwowych. Szczególnie liczne były delegacje państw związanych z Leonem XIV: Włochy – Papież jest Biskupem Rzymu; Stany Zjednoczone, gdyż Papież Prevost jest obywatelem amerykańskim; Peru - Robert Prevost przez wiele lat pracował w Peru, gdzie był biskupem diecezji Chiclayo. W zdecydowanej większości osoby, które wypełniły sektor delegacji państwowych były ubrane na czarno, dlatego tym bardziej rzucały się w oczy białe suknie kilku kobiet zasiadających w pierwszym rzędzie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
