Ewangelia

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa pana swego. Dla ucznia wystarczy, aby był jak jego nauczyciel, a sługa jak jego pan. Jeśli pana domu nazwali Belzebubem, to o ileż bardziej domowników jego! Nie bójcie się ich! Bo nie ma nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie miało stać wiadome. Co wam mówię w ciemności, mówcie w świetle; a co do ucha słyszycie, głosicie z dachów. I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, ale duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej tego, który może zniszczyć duszę i ciało w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież ani jeden z nich nie spada na ziemię bez woli Ojca waszego. A wy nawet wszyscy włosy na głowie macie policzone. Nie bójcie się więc: Wy jesteście drobniejsi niż wiele wróbli. Każdy więc, Kto wyzna Mnie przed ludźmi, tego i Ja wyznam przed moim Ojcem, który jest w niebie. A kto Mnie wyprze się przed ludźmi, tego i Ja się wyprę przed moim Ojcem, który jest w niebie.

Rozważanie

Można uśmiercić ciało, ale czy duszę, która jest nieśmiertelna? Można jednak utracić jedno i drugi w otchłani – która jest piekłem. I nie będzie ani jedno, ani drugie moją własnością tylko ciemności i mroku. Beznadziejna sprawa. Czyją zatem jestem własnością? Do kogo należę w życiu? Przez chrzest do Boga, ale czy mam nieustannie tego świadomość. Należę do Boga w życiu i śmierci. A może gdzieś, kiedyś w jakiś okolicznościach wyparłem to z mojej świadomości.

Owoc słowa

Powiem w głębi serca, Panie nie wypieraj się mnie przed swoim Ojcem, daj mi jeszcze szansę.

Podziel się cytatem