Od początku XVIII wieku w Sokołowie Małopolskim czcią wiernych otaczany jest łaskami słynący obraz Matki Bożej Królowej Świata, którą mieszkańcy obdarzyli tytułem Opiekunki Ludzkich Dróg. Przez stulecia Niepokalana w znaku sokołowskiego wizerunku była obecna najpierw w kościele mieszczańskim pw. Ducha Świętego, a następnie w świątyni parafialnej. O rozwój kultu maryjnego dbali kolejni duszpasterze: wpierw mansjonarze i prebendarze kościółka filialnego, później proboszczowie, wikariusze i katecheci. W jego popularyzację włączali się też kapłani rodacy.
Z biegiem czasu w lokalnym środowisku zrodziła się myśl o nałożeniu na skronie Pani Sokołowskiej korony, co byłoby wyrazem obrania Jej za szczególną patronkę, orędowniczkę i opiekunkę. Konkretne działania w tym celu podjął śp. proboszcz ks. Mieczysław Wajda. W 2002 r. bp Kazimierz Górny powołał komisję do zbadania warunków koronacji wizerunku sokołowskiej Madonny. Jej celem było stwierdzenie rzeczywistej potrzeby koronacji, a następnie jak najlepsze przygotowanie wspólnoty parafialnej, dekanalnej i diecezjalnej do tego aktu.
Ostatnie lata przyniosły wytężone prace związane z poprawą stanu i wyglądu sokołowskich świątyń. Kościół parafialny zyskał nową posadzkę, zaprowadzono w nim ogrzewanie, uzupełniono jego wyposażenie. Przeprowadzony został remont organów muzycznych. Wzniesiono też nowy ołtarz z przeznaczeniem dla łaskami słynącego obrazu. Plac świątynny został odwodniony, położono na nim chodnik z kostki brukowej i nowe schody, poprawiono ogrodzenie. Odremontowano też elewację kościoła pw. Ducha Świętego. Łaskami słynący wizerunek został poddany konserwacji; wykonano też jego kopię. Wspomnieć należy o kilku konferencjach naukowych i publikacji książkowych, które pogłębiły wiedzę na temat historii i charakteru kultu Matki Bożej Sokołowskiej. Nie mniej ważny jest wymiar duchowy: praktykowanie środowej nowenny do Matki Bożej, popularyzacja modlitwy różańcowej, wzrost form pobożności maryjnej, pobożne donacje i składanie darów wotywnych.
Te wysiłki podejmowane na wielu płaszczyznach stanowiły odpowiednie przygotowanie do koronacji Maryi w sokołowskim wizerunku. Uroczystość planowana jest na sobotę 8 czerwca na godz. 11. Mszy św. koronacyjnej ma przewodniczyć pasterz diecezji rzeszowskiej bp Kazimierz Górny. Serdecznie zapraszamy na nią wszystkich dawnych i obecnych parafian, mieszkańców dekanatu sokołowskiego, diecezjan rzeszowskich i wszystkich czcicieli Najświętszej Maryi Panny. Niech liczna obecność podczas aktu koronacji będzie znakiem zawierzenia Jej wszystkich dróg życia.
Profanujemy miłość do Matki za każdym razem, gdy godzimy się na traktowanie Ewangelii jako karty przetargowej w rozgrywkach politycznych, jako oręża służącego niszczeniu przeciwników ideowych – mówił bp Damian Muskus OFM w homilii podczas uroczystości koronacyjnych obrazu Matki Bożej Pocieszenia w Przeworsku. Cudowny wizerunek otoczony jest czcią wiernych od czterystu lat.
W kościele św. Barbary ojców bernardynów zgromadziły się władze państwowe i samorządowe, służby mundurowe oraz liczni czciciele Matki Bożej Pocieszenia w Przeworsku. Mszy św. przewodniczył abp Adam Szal. Jak podkreślał, uroczystość koronacji jest okazaniem wdzięczności za Jej opiekę, „za to, że prowadzi nas przez życie, że pokazuje nam Chrystusa, że pomaga nam dźwigać się z naszych słabości, że chroni nas przed niebezpieczeństwami”. - Dziękując, prosimy, aby nasza dalsza droga życiowa była blisko Chrystusa. To jest troska matczyna, to jest troska Kościoła świętego – mówił metropolita przemyski.
Dwunastoletnia dziewczynka żyjąca w XIV wieku w Italii - bł. Imelda Lambertini jest patronką dzieci pierwszokomunijnych, a także patronką wszystkich dzieci i młodzieży. Dawne modlitwy nie bez powodu nadają jej miano „adwokatki dzieciństwa”. Jej proste życie, związane z Eucharystią, ale nie tylko, niesie ogromnie ważne przesłanie dla świata XXI wieku.
Imelda urodziła się ok. 1320 r. w Bolonii, w hrabiowskiej rodzinie Lambertinich, jednej z najbardziej wpływowych rodzin w ówczesnej Italii. Prawdopodobnie nie miała jeszcze ukończonego 10. roku życia, gdy wyprosiła u rodziców pozwolenie na wstąpienie do klauzurowego klasztoru Sióstr Dominikanek.
Imelda od najmłodszych lat pragnęła przyjąć Pana Jezusa do swojego serca. Żaden człowiek nie miał jednak możliwości spełnić tego marzenia ze względu na jej młody wiek. Mógł to uczynić jedynie sam Jezus: i On sam w cudowny sposób przyszedł do małej Imeldy pod postacią Chleba Eucharystycznego. Gdy sama modliła się po Mszy św. konwentualnej w chórze zakonnym, przy sklepieniu ukazała się jej Święta Hostia. Współsiostry, zafascynowane niezwykłym światłem i zapachem, widząc, że dzieje się Boży cud, posłały po kapelana. Hostia łagodnie opadła na patenę i kapłan swymi konsekrowanymi dłońmi udzielił klęczącemu dziecku Pierwszej Komunii św. Był to dzień 12 maja 1333 r.
Z powodu wielkiego pragnienia dziewczynki przystąpienia do Pierwszej Komunii św., pod koniec XIX wieku Stolica Apostolska beatyfikowanej już Imeldzie Lambertini przyznała oficjalny tytuł patronki dzieci pierwszokomunijnych. Patronat ten potwierdził w 1910 r. św. papież Pius X.
11 maja 2025 roku przypada jubileusz 25-lecia sakry biskupiej Jana Wątroby, biskupa rzeszowskiego. Z tej racji w jego rodzinnej parafii pw. św. Piotra w Okowach w Białej koło Wielunia odbyły się uroczystości jubileuszowe z udziałem kapłanów dekanatu wieluńskiego, a przede wszystkim najbliższej rodziny, przyjaciół, znajomych i wiernych z rodzinnej parafii Jubilata. Kazanie okolicznościowe z tej okazji wygłosił bp Andrzej Przybylski z Częstochowy.
W swoim słowie przypomniał najpierw, że za każdym powołaniem, misją i urzędem w Kościele stoi konkretny człowiek, z konkretną historią rodzinną, wychowaniem, edukacją szkolną i środowiskiem parafialnym. „Zanim staliśmy się w Kościele pasterzami, wyrośliśmy w konkretnej rodzinie, ukształtowały nas wartości przekazane przez rodziców, szkołę, przyjaciół i znajomych, przez parafialną wspólnotę wiary, w której uczyliśmy się służyć Bogu i ludziom – stwierdził kaznodzieja. Bp Przybylski przypomniał drogę powołania bp. Jana Wątroby, a także jego wielki wkład w stuletnią historię diecezji częstochowskiej. Bp Jan Wątroba urodził się w Wieluniu, dzieciństwo i młodość przeżył w parafii Biała koło Wielunia. Po maturze wstąpił do Częstochowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. W trakcie studiów seminaryjnych odbył służbę wojskową. Wyświęcony na kapłana w 1979 roku pełnił w diecezji m.in. funkcję wikariusza w Wieruszowie, sekretarza i kapelana biskupa częstochowskiego Stanisława Nowaka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
