W homilii abp Stanisław Nowak przypomniał wielką wartość męczeńskiej śmierci sióstr z Nowogródka. - Tak jak Bóg przyjął miłość swojego Syna, Który się za nas ofiarował, tak przyjął ofiarę z życia sióstr. Także i nam samym trzeba się ofiarować za innych ludzi - mówił abp Stanisław Nowak. Metropolita Częstochowski przypomniał także bł. s. Kanutę Chrobot z grona Błogosławionych Męczenniczek, pochodzącą z ziemi wieluńskiej, jako „przynależącą do protomartyres Ecclesiae Czestochoviensis, pierwszych męczenników Kościoła częstochowskiego”. - Ona naprawdę chciała umrzeć dla Jezusa. Zapragnęła otrzymać czerwoną sukienkę od Oblubieńca. W jej powołaniu był mocny duch męczeństwa, ale najpierw w jej życiu była czarna nazaretańska sukienka. Błogosławiona s. Kanuta jest dla nas wzorem powołania i odpowiedzi na powołanie. Ona jest wzorem ewangelicznego działania wbrew światu - przypomniał abp Nowak.
Jedenaście Sióstr Nazaretanek poniosło śmieć męczeńską w Nowogródku 1 sierpnia 1943 r. Przełożona nowogródzkiej wspólnoty s. Stella Mardosewicz oraz jej podopieczne zostały rozstrzelane przez hitlerowców. Swoje życie ofiarowały za ocalenie rodzin nowogródzkich i kapelana ks. Aleksandra Zienkiewicza. Dwunasta zakonnica, s. Małgorzata Banaś została ocalona. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 2003 r.
Należąca do grona jedenastu Błogosławionych Męczenniczek z Nowogródka s. Kanuta Chrobot urodziła się 22 maja 1896 r. w Raczynie, w powiecie wieluńskim, w rodzinie Bartłomieja i Julianny z domu Figa. Następnego dnia, w kościele św. Mikołaja w parafii pw. św. Tekli w Raczynie otrzymała, wraz z imieniem Józefa, sakrament chrztu św. Do Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu wstąpiła 21 kwietnia 1922 r. w Częstochowie. Na decyzję podjęcia życia konsekrowanego miały wpływ dwa wydarzenia. Pierwszym był sen, w którym usłyszała przesłanie, że Oblubieniec czeka na nią w Grodnie i otrzyma czerwoną sukienkę. Zrezygnowała wówczas ze ślubu ze Stanisławem. Drugie zdarzenie miało miejsce na Jasnej Górze, w kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej. Józefa wraz ze swą matką i grupą pielgrzymów przybyła do Częstochowy. Modląc się przed Obliczem Maryi, usłyszała głos: „Wstąp do klasztoru!”. W tym samym momencie rozejrzała się i zauważyła dwie siostry nazaretanki wychodzące z kaplicy. Pobiegła za nimi i powiedziała, że chce wstąpić do klasztoru. Siostry zaprowadziły Józefę do swojego domu położonego tuż przy Jasnej Górze. Po odbyciu postulatu w Częstochowie wyjechała do Grodna, by tam odbyć nowicjat. W Grodnie otrzymała imię zakonne Maria Kanuta. Po dwóch latach nowicjatu 16 lipca 1925 r. s. Kanuta złożyła pierwsze śluby zakonne. Później przebywała we wspólnotach w Stryju i we Lwowie. Śluby wieczyste s. Kanuta złożyła 22 lipca 1931 r. w Grodnie. Przyjęła tajemnicę od Pana Jezusa w Ogrójcu. Wkrótce wyjechała do Nowogródka. 1 sierpnia 1943 r. wraz z siostrami poniosła śmierć męczeńską rozstrzelana przez hitlerowców. 5 marca 2000 r. w Rzymie Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną wraz z Siostrami Męczenniczkami z Nowogródka.