Piotr Chmieliński: - W Liście do Galatów św. Paweł przyznaje, że bardzo prześladował Kościół i chciał go nawet zniszczyć. Skąd w nim taka nienawiść do Kościoła i chrześcijan?

Ks. Prof. Waldemar Chrostowski: - Wydawało mu się, że ci, którzy wyznają Jezusa jako Mesjasza i Boga sprzeniewierzają się samej istocie judaizmu. Na chrześcijan patrzył z perspektywy tych Żydów, którzy odmówili uznania Jezusa za Mesjasza, i którym najbliżej było do wołających przeciwko Niemu przed Piłatem: „Ukrzyżuj go!”. Właśnie to spojrzenie spowodowało w Szawle tak wrogą postawę w stosunku do chrześcijan, że włączył się w ich prześladowania.

- W jaki konkretnie sposób prześladował?

- W bardzo drastyczny, dotkliwy i krwawy. Z Dziejów Apostolskich dowiadujemy się o ukamienowaniu Szczepana u bram Jerozolimy, a następnie o krwawych prześladowaniach wyznawców Jezusa w Jerozolimie i innych miejscowościach. Szaweł wystarał się nawet o specjalne upoważnienia od wysokich autorytetów religijnych Jerozolimy, a uzyskawszy je, udał się do Damaszku, żeby i tam przeprowadzić „czystkę” wśród Żydów, polegającą na fizycznej eliminacji tych, którzy uwierzyli w Jezusa.

- Jak długo Szaweł prześladował wyznawców Jezusa?

- Około trzech lat. Wydawać by się mogło, że to krótko, ale prześladowania, jakie podjął, były bardzo intensywne.

- Co się konkretnie stało pod Damaszkiem, że Szaweł, gorliwy prześladowca Chrystusa, stał się Jego gorliwym wyznawcą?

- Było to niezwykłe spotkanie z Jezusem Chrystusem, o którym wiedział, że został ukrzyżowany, ale w tym spotkaniu przekonał się, że On żyje. Szawła ogarnęła jasność, spadł z konia, na którym podróżował i usłyszał Głos, który zapytał: „Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?”. Odpowiedział pytaniem: „Kto Ty jesteś, Panie?” - i usłyszał: „Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz”. Szaweł uświadomił sobie, że prześladując wyznawców Jezusa, obrócił się przeciwko Jemu samemu. Bo wyznawców łączy z Chrystusem bardzo szczególna więź, polegająca na Jego tajemniczej obecności w nich. Dlatego obracając się przeciwko wierzącym, obracał się w gruncie rzeczy także przeciwko Chrystusowi. To spotkanie pod Damaszkiem całkowicie przemieniło życie Szawła. Można powiedzieć jego własnymi słowami, że „został zdobyty” przez Chrystusa.

- Czego możemy się z tej historii nauczyć?

- Patrząc, jak przez całe późniejsze życie Paweł niezłomnie świadczył o Jezusie i o tym, co przeżył pod Damaszkiem, możemy się uczyć tego, że wiara w Jezusa zawsze wymaga konsekwencji, bohaterstwa, heroizmu. Jej najpełniejszym wyrazem jest świadectwo, które dajemy Chrystusowi swoim życiem. Podczas nawrócenia zmieniły się nie tylko przekonania Szawła, ale rozpalił się w nim wewnętrzny żar, który spowodował, że od tej pory stał się bezkompromisowym głosicielem Chrystusa, Jego wiernym misjonarzem. Swoją ewangelizację skierował najpierw do tych, którzy powinni uwierzyć jako pierwsi, czyli do Żydów - ludu Bożego wybrania, do których zostały skierowane obietnice mesjańskie. Ale gdy wśród znacznej części Żydów spotkał się z odmową i sprzeciwem, zwrócił się również do pogan. Także nasze głoszenie Chrystusa powinno odbywać się w każdych warunkach, „w porę i nie w porę”. Jezus zbawił każdego człowieka, zatem wszyscy potrzebują Ewangelii. Tak było w czasach św. Pawła i tak jest również dzisiaj.

- 27 stycznia zaczyna Ksiądz przy Miodowej cykl wykładów o św. Pawle? Jakim konkretnie tematom te wykłady będą poświęcone?

- Chcę ukazać czasy św. Pawła, jego życie i przemianę, której doświadczył oraz jego dalsze bardzo ciekawe losy. Opowiem o wyprawach misyjnych, przybliżę nauczanie i spróbuję nakreślić sylwetki ludzi, którzy go słuchali. Przybliżę tamten przebogaty świat sprzed prawie dwóch tysięcy lat, który wywarł trwały wpływ na całe chrześcijaństwo, aż po dzień dzisiejszy. Nie sposób sobie wyobrazić wiary w Jezusa Chrystusa bez św. Pawła! I nie sposób sobie wyobrazić Kościoła, takim jakim go znamy, i do którego należymy, bez Apostoła Narodów! Posiew jego ewangelizacji wciąż trwa, jest żywy i Paweł ciągle ma nam wiele do powiedzenia. Jeżeli słusznie szukamy skuteczności ewangelizacyjnej, to powinniśmy przyjrzeć się św. Pawłowi i odważnie pójść w jego ślady. Oczywiście, czasy się zmieniły, inne są sposoby i metody głoszenia Słowa Bożego, ale jedno nie ulega wątpliwości: najlepsze owoce ewangelizacji rodzą się wtedy, kiedy pochodzą z głębi serca i z żarliwości naszej wiary w Jezusa.

Wykłady otwarte „Na drogach św. Pawła”, prowadzone przez ks. dr. hab. Waldemara Chrostowskiego
Ul. Miodowa 17/19 (siedziba Kurii)
27 stycznia (wtorek) 2009 r. godz. 18 - „Słyszeliście o moim dawnym postępowaniu” (Gal 1, 13)
17 lutego (wtorek) godz. 18 - „Zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa” (Flp 3, 12)
3 marca (wtorek) godz. 18 - „Idź, bo Ja cię poślę daleko, do pogan” (Dz 22, 21)
17 marca (wtorek) godz. 18 - „Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan” (1Kor 1, 23)
31 marca (wtorek) godz. 18 - „I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana” (Rz 14, 8)